Uit de bergkast

afbeelding van Amelie

Het is weer terug?¢‚Ǩ¬¶ het ellendige gevoel. Wekenlang is het goed gegaan, maar nu wil ik alleen maar in bed. Huilen en verder niks.

Hij wilde zijn spullen, voor in zijn nieuwe huis. Alles wat ik vorig jaar in de bergkast had geslingerd om er niet meer mee geconfronteerd te worden, moest er weer uit. De rugzakken waarmee we mooie reizen hebben gemaakt, kaartjes die we elkaar hebben geschreven, foto's?¢‚Ǩ¬¶ Toen de meubels uit elkaar geschroefd. Tien jaar samen staat beneden in de hal te wachten op het verhuisbedrijf.

Ik ben het zo zat. Eerst zijn depressie, zijn hevige crisis en toen alle verdriet over het verlies van het liefste dat ik had. Ondertussen ben ik al heel lang met ellende bezig. Ik zou weer een beetje happy wille wese. Anderen kunnen nog zo hard zeggen dat je eerst moet zorgen dat je weer gelukkig bent in je eentje, maar ik geloof niet dat dat kan. Niet volledig gelukkig in ieder geval. Uiteindelijk is iedereen toch het gelukkigst als je met iemand bent.

Op het moment heb ik het er ook erg moeilijk mee dat iedereen om me heen druk bezig is met zwangerschappen, huwelijken. Ik voel me zo verloren op feestjes. Alleen uit, alleen thuis is helemaal niet fijn als je weet hoe het anders kan.

We waren gelukkig en ik weet dat ik niet meer kan doen dan die tijd koesteren. Ik mis ?¢‚ǨÀúm, meer dan ooit. Ik snap niet dat het kapot moest Verdrietig.

afbeelding van panic

Amelie

De vrouw met een naam die verwijst naar zo'n mooie, ontroerende film...Een film waaruit je in tijden van moedeloosheid trouwens heel veel moois kan halen.
Maar goed, dwaal wat af....
Amelie, ik kan me nauwelijks inbeelden hoe dit nu moet voelen. Het splitsen van de spullen en je verleden zo door je handen zien glippen. Letterlijk!

Het deel waarin ik me wel heel erg kan inleven is wat je zegt over de mensen om je heen. Op zo'n moment voel je dat heel heftig. In mijn omgeving lijkt ook wel iedereen happy samen te leven, te trouwen, kids te krijgen etc. Op momenten dat ik me zwak voel, kan dat echt letterlijk pijn doen. Hoe blij ik ook voor ze ben, in mijn hart kan ik dan een steek voelen...een boor die er door heen dendert. Dan mis je ineens zoveel.
Maar je weet het...er komen ook weer andere momenten. Het enige wat je nu kan doen is dit gevoel te ondergaan. Ja, klinkt makkelijk, weet het. Maar ik weet ook dat al de andere middelen niet helpen: vluchten werkt niet en zielig in een hoekje kruipen verbetert ook geen enkele situatie. Hoofd rechtop, schouders naar achteren en met een lach ?ɬ©n een traan. It's the only way!

Koesten is iets moois, maar werkt niet op alle momenten. In een tijd dat het wat minder gaat helpen die mooie herinneringen meestal niet. Afleiding is dan weer de enige manier.
Amelie, ik wil je gewoon heel veel sterkte wensen!!
Het gaat je lukken, al druist alles momenteel tegen je hart in, er komen ook weer betere momenten.
Liefs, Panic

afbeelding van Amelie

---

---

afbeelding van Amelie

Oppepper van Panic

Panic! Je hebt precies de goede dingen gezegd! Wat een krachtig, opbeurend berichtje. Het doet goed. Het is fijn dat je het wat meer van bovenaf kunt bekijken dan ik. Mooie herinneringen koesteren helpt inderdaad niet altijd en zeker niet als het wat minder gaat. Gek is het dat ik zelf soms niet kan doorzien waar ik mee bezig ben. Hmmm... van in bed blijven liggen met al mijn mooie herinneringen ga ik me heus niet beter voelen... Het is niet de juiste aanpak voor nu.

Dat van die boor die door je heen dendert bij al dat gelukkige nieuws van anderen, is erg herkenbaar. Moeilijk hoor.

Morgen doe ik het anders en zorg ik voor afleiding. Laat ik om te beginnen nu eerst een lijstje maken van leuke, afleidende dingen... Bedankt voor je oppeppende reactie, Panic. Je t'embrasse, Amelie

afbeelding van Amelie

Oppepper van Panic

Panic! Je hebt precies de goede dingen gezegd! Wat een krachtig, opbeurend berichtje. Het doet goed. Het is fijn dat je het wat meer van bovenaf kunt bekijken dan ik. Mooie herinneringen koesteren helpt inderdaad niet altijd en zeker niet als het wat minder gaat. Gek is het dat ik zelf soms niet kan doorzien waar ik mee bezig ben. Hmmm... van in bed blijven liggen met al mijn mooie herinneringen ga ik me heus niet beter voelen... Het is niet de juiste aanpak voor nu.

Dat van die boor die door je heen dendert bij al dat gelukkige nieuws van anderen, is erg herkenbaar. Moeilijk hoor.

Morgen doe ik het anders en zorg ik voor afleiding. Laat ik om te beginnen nu eerst een lijstje maken van leuke, afleidende dingen... Bedankt voor je oppeppende reactie, Panic. Je t'embrasse, Amelie

afbeelding van Lessie

Same

Het is goed dat deze site er is. Het klinkt gek maar ik heb zelf ook zo`n dag dat het allemaal zwaar en zwart zit ( het is pas mn 2e maand ). Ik heb dan geen kast vol met spullen meer (we hebben officieel niet samengewoond, maar zijn wel bij mij gaan `wonen`) en dan is dat het moment dat alles weer lekker naar boven komt. Ik weet niet of jij ook nog tussen hoop en loslaten balanceert maar ik weet wel dat je jezelf gek kan maken met ideetjes over hoe het zou kunnen zijn en waarom het niet gewerkt heeft. In ieder geval ook heel veel sterkte ook van mij.

afbeelding van Lis

@Amelie

Wat rot dat je je zo weer voelt. Maar bijna onvermijdelijk hoor na weer een soort van afsluiting. Ik heb ook zo moeten huilen toen mijn ex de meubels kwam ophalen. En alle keren daarna wanneer ik even een minder moment had (lees: de schouder van een goede vriend weer besmeurd had met mijn mascara na een avondje uit, of in de auto terug van een verjaardag zo hard huilen dat je bijna moet stoppen) was dat altijd na een contact moment met mijn ex. Daarom werkt het voor mij nu het beste om even helemaal geen contact te hebben (ik weet natuurlijk niet hoe dat bij jou zit). Je gevoel van pijn als anderen grote dingen in hun leven meemaken is ook enorm herkenbaar, eerlijk gezegd doet het mij wel een beetje goed dat ik niet de enige ben die dit zo heftig voelt.
Het valt inderdaad totaal niet mee dit ldvd proces. Soms zijn er korte momenten van hoop op betere tijden, die dan weer opgevolgd worden door donkere tijden.. Maar dan komt er een entry van bijvoorbeeld Femmie, of een van de anderen die zichzelf weer lijken te hebben gevonden. En dan moet er toch hoop voor ons zijn? Stug vol blijven houden toch?!?! Proberen de focus op jezelf te houden en niet op de ex en dan moet er toch een dag komen dat dingen weer lijken te kloppen. Ik ben het ook wel een beetje met je eens dat ik volgens mij ook pas weer compleet gelukkig zou kunnen zijn wanneer er weer een nieuw iemand is, ik wil namelijk ook liever niet alleen blijven. Maar, aangezien ik me nu totaal nog niet met een ander voor zou kunnen stellen wil ik wel proberen in de tussen tijd zo gelukkig mogelijk te zijn. Lieve Amelie, ik gun jou ook deze rust, maar als ik je vorige blogs allemaal lees dan voel ik gewoon dat er een enorm sterke vrouw in jou schuilt. Vooruit ze verstopt zich nu misschien even, maar ze zal zich nooit te lang laten onderdrukken. Zet em op meid!

Liefs Lis

afbeelding van Boa

Hee lieve Amelie...Erg is

Hee lieve Amelie...

Erg is dat he, als je zo het idee hebt geleefd te zijn door anderen en dan ook nog in je up achterblijven en geen beloning. Tenminste, zo voelt dat voor mij wel eens

Als er iemand voor jou mag kiezen nu ben je het iig zelf... Zo probeer ik het te benaderen nu. Zet jezelf maar eens een tijdje absoluut op nummer een en doe eens een tijdje precies waar je zin in hebt, dat heb je potdorie wel verdiend, na al die tijd geleefd te zijn geweest door de lows, highs en leavings van een ander...

Ik denk ook dat mensen zich vaak beter voelen met een ander. Ik denk alleen ook dat veel mensen er samen een stuk beroerder aan toe zijn dan jij alleen... Het gras en groener enzo. Het is geen checklist van geluk het al dan niet hebben van een relatie, het is een van de vele factoren... Ach dat weet je zelf ook...

Er is meer dan de relatie, het huwelijk en de zwangerschap en soms helpt het wel om je heel actief op al die andere zaken te richten. Je bent boven alles mens en niet de helft van een stel, of de zielige vrijgezel...

Het komt allemaal goed. Staar je gewoon nergens blind op en neem je kutmomenten en maximaliseer de goede... En probeer uiteindelijk afscheid te nemen van je verdriet. Van persoon met gebroken hart, naar persoon zonder relatie... Groot verschil en gevoelsmatig lijkt mij dat de laatste stap om door te kunnen. Zelf ben ik trouwens ook nog niet zo ver, daar niet van...

Bovenal, heel veel sterkte. Dat soort oprakelmomenten zijn ook afschuwelijk. Ik hoop voor jou dat het de laatste is geweest.

Lfs en powerhug,

Boa

Ps. Tip: het helpt een beetje om heerlijk vrijblijvend te daten... Helpt en verplicht tot niets.... Glimlach