Vandaag is het zover.
Mn ouders gaan naar haar ouders en praten. Nou ja, praten, er valt weinig te praten want Ze wil niet verder met me.
Ik vertrouwde haar zo in alles. Ik heb altijd vanaf het begin gezegd, Je bent me alles waard, je bent mn leven, mn andere helft, en om ons uit elkaar te halen is er maar 1 iets nodig, en dat is dat 1 van ons vreemd zou gaan. Over alles kunnen we praten, althans zo dacht ik erover, maar zij blijkbaar niet.
Ze wil niet praten.
Ze vindt ons niet bij mekaar passen. ik ben Pietje precies en zij is juist het tegenovergestelde... na anderhalf jaar komt ze hiermee. Nadat we zijn verloofd en dat we al een zaal hebben afgehuurd voor in September dit jaar, en de rest van de zaken waren op volle toeren.
Ineens is alles ingestort.
Ik heb de afgelopen 2 weken nog nooit zoveel gehuild dan wanneer dan ook. Ik zat gister achter mn pc, en mn moeder belde haar op om het nog een x te proberen. Ze is zo negatief qua alles. Ze ziet niets positiefs meer. En dat alleen maar omdat zij zo depressief is. pff... ik heb vanalles voorgesteld.. alles hoe zij het graag wil hebben.
Want ik vind het zo zonde, om nu uit elkaar te gaan. Het stomme is ook dat we gewoon nog steeds ontiegelijk veel van mekaar houden. zij ook van mij. Het gaat superslecht met haar. Ze komt niet van de dokterspost vandaan.
Maar ik begin ook af en toe als ik aan de negatieve dingen denk, ook in te zien, dat we niet bij mekaar passen. Qua families ook niet echt. Er zijn zulke verschillen.. Klein maar toch zit het er en gebeurt het.
Ik weet het allemaal niet meer.
Nu hoor ik ook nog net dat ik om 14uur bij de Bedrijfsarts moet zijn en ook nog wel in Eindhoven, lekker is dat helemaal vanaf Alphen aan den Rijn.
Ze willen me aan het werk hebben, terwijl ik niet in staat ben om te werken.
maja ga me klaarmaken dan maar. pff..
voel me zo rot, zo rot dat ik gewoon zin meer geen lust meer heb om te leven.

groetjes aan iedereen...