Gisteren heb ik een date gehad met mijn ex. We zijn eerst gezellig wat gaan drinken inhet jazzcafeetje en daarna vroeg hij of ik mee wilde naar zijn huis. Had ik niet verwacht.
Heel de avond heeft hij signalen gegeven mij nog steeds leuk te vinden. Hij werd aanhankelijker en kwam meer open. Hij vind dat ik hem heb vele malen heb gekwetst door mijn labiliteit.Hij vindt dat ik het niet het onvermogen heb om mijzelf gelukkig te maken en alles op hem projecteer. Daar zit wel een grote waarheid.
Op dit moment, gaf hij eerlijk toe, wil hij geen relatie met mij... hij heeft zich ingeschreven op een datingssite en heeft contact met andere vrouwen.... dit doet mij zo veel pijn. We hebben er nog om gelachen... maar ergens weet ik dat hij serieus verder aan het kijken is.
Het was geen moeizaam gesprek... eerlijk en open, maar wel confronterend.

Thuis aangekomen hangt er natuurlijk de sexvibe... doen we het wel of doen we het niet. We hebben elkaar heftig en passievol gezoend...maar ik moest ineens aan de volgende dag denken.... dit zou alles zo verwarrend maken. Ik heb toen besloten om er mee te stoppen......voor mijzelf. Er is ontzettend veel gevoel en de sex zou geweldig zijn, maar wat zou ik er mee zijn opgeschoten. Dus heb ik het afgekapt met de uitspraak dat het niet goed aanvoelt voor mij. Wat schiet ik er mee op. Ik ga allleen weer meer hechten aan hem. Hij begreep dit en voelde zich afgewezen, tja... afgewezen worden ik ken het gevoel,heeft hij weken mij mij gedaan. Dit was niet om hem terug te pakken, maar puur een signaal van mijzelf.....
Ik heb aangeven dat ik aan mijzelf moet werken en pas sex met hem heb als we in relatie zitten..... en dat zitten we gewoon niet. Ik zei dat hij vrij is om te doen wat hij wil en bij mij terug moeten willen uit positieve optie: omdat hij va mijn houdt en de liefde nog voelt en weer volledig voor mij gaat.
Ik ga nergens naar toe, ik ben er nog....maar ga niet meer wachten, maar ga ook niet uit whanhoop het klein beetje wat hij mij nog te bieden heeft aangrijpen.
Nieuwe dag zondag: verward wakker... hij zit volledig in mijn systeem. Ik ga hem voorlopig ook niet meer benaderen.... hij mag dat doen.
Na 3 jaar tot over je oren verliefd zijn is wel echt uniek.... ik weet zeker dat hij dat ook voelt, hij is alleen de overtuiging kwijt..
Wat adviseren jullie mij??? geef me ajb wat inzichten in deze nieuwe realiteit??