verdriet verwerken of wegdrukken

afbeelding van Fro

Hallo lieve mensen op deze site.......heb weer een piekermomentje. Zou graag weer adviezen mogen ontvangen van jullie, want heb al eerder gemerkt dat dit werkt....
Ik heb jullie verteld dat ik op mijn korte vakantie een man heb gezoend. En dit terwijl ik toen nog geen 3 weken vrijgezel was, heel veel verdriet heb over de relatiebreuk etc. Is niet het gedrag wat ik normaal vertoon, maar het helpt me wel.....tenminste ik voel me beter en denk minder aan mijn ex. Waar ik nu bang voor ben, is dat ik mijn verdriet niet aan het verwerken ben, maar aan het wegdrukken en dat zodra deze man weer op de achtergrond verdwijnt, ik weer in een zwart gat val, omdat ik nog niet ben gaan verwerken. Dat kan ik niet aan, ben ik bang.
In mijn vorige blog hierover had ik geen contact met die man, maar ondertussen is er wat mail contact geweest tussen ons. Die mails geven mij dus nog steeds afleiding. Kan ik lol hebben van dit contact, de afleiding eruit ervaren, maar ook mijn liefdesverdriet verwerken? Hoe doe je dat? Overigens is er dus geen sprake van een nieuwe relatie of wat ook en weet deze man ook dat ik nog veel verdriet heb. Ben dus wel eerlijk geweest.
Hebben jullie tips?

afbeelding van _Paul_

Casual

Ben je verliefd? Of wordt je dat? Of zet je daar een rem op? omdat je vindt dat dat zo hoort?

Verwerken kan op veel manieren. Ik zie niet in waarom je niet een contact kunt opbouwen met iemand anders. Of waarom dat de verwerking per definitie in de weg moet staan. ik geloof niet in een universeel recept. Persoonlijk dan.

Hou het casual. Hang niet teveel aan het nieuwe contact en beleef de leuke momenten. Zie wat eruit komt.

Of is het misschien zo dat je nog niemand te dicht bij kunt laten uit angst dat je weer door dezelfde pijn heen moet als het fout gaat? Dat kan ik me voorstellen trouwens. Ik zorgde ervoor dat ik me met niemand meer zo emotioneel verbond als met de eerste. Dan kan het je ook niet raken als het misloopt. Veel goeds heeft me dat niet gebracht. Ik denk er dus anders over nu.

Geniet, maar probeer wat afstand te bewaren. Vooral kalm aan. Maar niet per definitie ontwijken in angst voor nieuw verdriet.

Mijn mening hoor.

Succes

afbeelding van Jester

@ Fro

Verwerken van relaties is voor iedereen een ander proces, met één overeenkomst.
Je wilt je verdriet een plekje kunnen geven, zodat het niet meer aanvoelt als verdriet.

Heel veel mensen zijn geneigd om (veel te) snel in een andere relatie, of vriendschap te springen, om het verdriet te verdringen.

Verwerken is een proces waarin je primair werkt aan het terugvinden van jezelf, je eigenwaarde en liefde voor jezelf.

Het kan helpen om er iemand anders bij te betrekken in dit proces, echter, in verliefdheid, of een aantrekkingskracht tussen twee mensen, nemen deze emoties het over zeg maar, waarbij je eigen verwerking meestal naar de achtergrond verdwijnt, en je dus inderdaad niet ‘echt’ met verwerking bezig bent, maar met vluchten.

Je (jij persoonlijk) bent verlaten, dus ‘meer’ kwetsbaar dan dat je normaal zou zijn, dus is het verlangen naar zelfbevestiging (in iemands armen) erg groot, vaak zo groot dat je dus niet voor jezelf kiest in de zuivere zin, maar vanuit een gekleurd beeld.

Het gekleurde beeld is, dat je ‘vind’ dat jij ook mag leven, genieten, dat je misschien je ex wel wilt laten ‘zien’ dat het goed gaat met je etc….
(allemaal mogelijkheden, geen feiten)

Je gaat echter voorbij aan je eigen gevoel hierin, omdat dit door de mantel der verliefdheid, of affectieve gevoelens wordt verdrongen.

Ik denk persoonlijk dat het essentieel is voor iedereen in deze positie, eerst te zorgen voor jezelf, zorg dat je blij en gelukkig bent alleen, en je kwetsbaarheid weer verandert in weerbaarheid.
(zonder echter je kwetsbaarheid te verliezen, want dit is ook een vorm van vluchten)

Als je het gevoel hebt, (liever gezegd) de overtuiging hebt dat je niemand nodig hebt om je goed te voelen, dan lijkt het me vroeg genoeg voor iets nieuws in de relationele sfeer…

Jester.

afbeelding van Just a guy

Hey Fro

Ik herken dat wel, niet het zoenen met een ander, maar wel het mezelf afvragen of ik bezig ben met verdringen of verwerken, ik merk dat al het sporten en afleiding zoeken ten spijt, het verdriet en de pijn er nog wel degelijk zit, als het sporten weg zou vallen, dan zou ik heel erg snel op zoek moeten naar iets anders als afleiding.

Het enige waar je (naar mijn mening) heel erg mee moet opletten als je afleiding zoekt (en vind) in andere mensen, is dat er enkele extra risico's zijn ten opzichte van afleiding in de vorm van (bijvoorbeeld) sporten.
Om te beginnen kan een ander mens natuurlijk een heel ander motief voor dat contact hebben dan jij (denkt). Daarbij ligt het gevaar op de loer dat je je emotioneel aan iemand gaat binden en/of hij aan jou (de welbekende rebound) een enkele keer gaat dat goed, veel vaker gaat dat fout, waardoor je het risico loopt nog een extra klap bovenop je huidige liefdesverdriet te krijgen.

Deze overwegingen zijn voor mij aanleiding om het bij sporten te houden, maar uiteraard is ieder mens anders en als jij je er goed/beter door voelt en het idee hebt voldoende grip op je emoties en de situatie te hebben... vooral doen.