Bah wat voel ik me vreselijk na die verstuurde mail, ik weet bijna zeker dat hij me niet meer wilt zien en spreken dat het nu dan eindelijk echt over is na die 2 jaar. Ik ben zo vreselijk misselijk kan niet meer eten, ik kan ook niet meer slapen.. zit met zo'n vreselijk gevoel in mn maag. Heb gister best veel afleiding gehad opzich maar heb het gevoel dat ik mijn verdriet alleen maar onderdruk op die manier. Ben wezen shoppen met mn moeder, met mn buurmeisje naar het stadje geweest en met haar wezen fitnessen. Daarna kwam een vriendin en wouden we uitgaan maar het bl;eek een 40+ party te zijn maargoed toen is ze hier geweest tot half 4 snachtswas opzich heel gezellig.. Maar toen ik weer alleen in me bed lach wou ik hem gewoon bellen en gewoon met hem praten, ik wou geen sorry zeggen. maar ik bedoel ik wil ook niet uit elkaar alsof we elkaar nooit gekend hebben en dat hij me negeerd omdat ik een e-mail heb gestuurd. Wat is het leven toch klote ik wil me ook eens goed voelen zonder dat hij constant in mn hoofd zit. Heb deze week ook proefwerkweek en moet dus leren maar denk alleen aan hem.. als ik 2 zinnen heb gelezen ben ik al helemaal afgedwaalt.. Zucht...