Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
voel me zo wanhopig
vanmorgen bij de huisarts geweest, heeft me wel even goed gedaan, ik eet heel slecht en blijf hopen dat hij belt en zegt dat het en vergissing was en wil dat ik weer terugkom, maar mijn huisarts zei; denk er eens over na, zou jij dat nog willen?
Nu, op dit moment wel, maar ook ben ik heel erg misbruikt in deze relatie, altijd over mijn grenzen heen, als we ruzie hadden was ik degene die het altijd goed maakte.
Alles voelt zo dof en wanhopig van binnen, doordat ik 2 dagen per week naar hem toeging en mijn werk daaromheen plande voelt het alsof er gaten in de week zitten, overdag gaat het nog wel, maar vooral 's ochtends heel vroeg en 's nachts voel ik me zo ellendig, ga vaak mijn bed uit.
Soms zou ik wel terug in de tijd willen, zoals het was voor ik hem leerde kennen, waar had ik toen plezier in? waar genoot ik van? Komt dat ooit nog terug, wat moet ik in mijn vrije tijd?
Helpt het om allerlei dingen te doen die nieuw voor je zijn, of kan ik daar beter nog even mee wachten?
Ik heb zoveel verdriet, vooral als ik bedenk dat ik nooit meer naar zijn woning zal gaan waar alles zo vertrouwd en gezellig was, wil zelfs niet door de buurt fietsen waar hij woont, doet teveel pijn.
Het is bij mij ook nog geen week geleden, maar weet één van jullie wanneer de ergste wanhoop en het donkerste gevoel een beetje verdwijnen? Ook heb ik sterke gevoelens van woede over de gemene en totaal onverwachte manier waarop hij alles stopzette en niet heeft gereageerd op sms-jes en briefjes. Volgens de huisarts kan ik beter even contact sturen want de kans is groot dat ik alleen maar mezelf kwets, want dan reageert hij kwaad.
Waarom ben ik toen verliefd geworden op deze man? Hij zag er zo goed uit, groot, gespierd en noemde mij "mooie bloem'"hij kon intens charmant zijn, ik voelde me zo op handen gedragen.
Wel viel het me op dat hij heel erg agressief kon zijn, verbaal dan, nooit zijn ongelijk kon bekennen en veel alcohol gebruikte, maar als hij in een goeie bui was, was het een geweldige man en ik ben nog steeds zo verliefd op hem, ging dat gevoel maar weg
- paula50's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van paula50
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
herkenbaar
ja maar dan omgekeerd ik ben een man dus
dat de ander je zo kan laten zitten en vallen ja dat is onbegrijpenlijk , en hoelang dat kan duren voordat je je beter gaat voelen daar kan niemand je een antwoord op geven , en contact met hem zoeken daar maak je de ander alleen maar bozer van ? ja deze mensen zijn door de duivel bezeten
ja je kan de persoon niet meer , je bent nog minder dan een vreemde , het klinkt hard en je wil er niet aan maar laat ze lekker gaan , OMDAT JE JE ZELF de put in brengt
ja iedereen zegt ga leukje dingen doen , gvd er is nu niet iets wat ik leuk vind dus , waar moet je het zoeken dan ??
ga anders je huis op zijn kop zetten en ga dingen doen die je eerst zogezegd verboden werden , het is heel erg moeilijk , en ik kan het weten
ik wens je veel kracht en sterkte xx
herkenbaar
dank voor je reactie, voel jij je ook zo klote?
Inderdaad niet reageren is het beste, maar 'savonds en 's nachts komen toch die rotgevoelens, overdag heb ik wat afleiding van mijn werk en anders zoek ik wel iets, je kan het ook niet met iedereen delen, daar moet je toch mee oppassen, ik heb 2 vriendinnen om erover te praten maar ook zij hebben een druk leven, vandaar dat ik ook zo blij ben met deze site. Ik hoorde ook van iemand dat veel lichaamsbeweging, sporten heel goed is om je woede over je verloren relatie kwijt te raken. Dit was zo'n onverschillige man, dacht alleen maar aan zichzelf. Ik wens jou ook veel kracht hoor! En als je er even doorheen zit reageer je maar.. xx
dacht alleen maar aan hem / haar zichzelf
ja weer zo erg herkenbaar , er is er maar een belangrijk en dat is hun , ike ike ike en de rest kan stikken
ja weet er alles van de avonden en nachten zijn een nachtmerry en drama,s en als je over dag niet zo veel afleiding hebt heb je ook nog een dag merry
en anderen daar ben je over een tijdje ook mee uit gepraat en dan zie je aan de gezichten dat je niet weer moet gaan zeuren dus dan sta je meestal weer erg alleen
ja sporten is goed , want als je sport maken je hersens een bepaalde stof aan waar je je gelukkiger bij gaat voelen en die stof is niet in pil of poeder of drank vorm te verkrijgen alleen je eigen lichaam kan dat aan maken ik dacht serotine ?? maar hang mij nu niet op want ik ben geen dockter ( kan het altijd nog gaan leren )
ja je moet het zelf doen zeggen ze steeds maar dat valt echt niet mee , als mens kan je er normaal geen voorstelling van maken tot je er voor komt te staan , dus voor een buitenstaander is het dan ook erg moeilijk om daar in te leven
wat je wel kan doen de avonden proberen wat te lezen , dan kan je proberen om het een beetje weg te drukken , maar de pijn blijf voorlopig wel , jammer genoeg
maar jammer is het eigenlijk ook weer niet , want als we er geen pijn van hadden dan was het nooit wat geweest , maar wij kunnen wel zeggen dat we mensen met een ziel en gevoel hebben en dat is heel erg belangrijk in je hele leven , dat is wat de anderen verdomd nu juist missen
nu heel veel sterkte en hou je sterk xx
klote sms-je gekregen
gisteravond laat een heel onverschillig sms-je van hem gegregen, er stond alleen in dat hij een afspraak wilde maken om zijn sleutels en een boekje op te komen halen, verder niks.
Ik was weer helemaal stuk, niet geslapen, kramp in mijn maag en hart, op een of andere manier maakt het mooi weer alles erger, net of iedereen gelukkig is en jij de enige bent die zo in de ellende zit.
heeft iemand zo als hij dan geen hart? dat je iemand op zo'n manier en zo keihard afserveerd.
Kan iemand mij vertellen of het normaal is dat ik toch nog hoop dat hij spijt krijgt.
Dat ik allerlei excuus voor hem verzin, zoals dat hij heel erg onder de stress leeft op dit moment.
Hoe gaat het met jou op dit moment, jij kent ook vast die uren dat je helemaal gek ervan wordt en maar denkt als, had ik maar enz.
Ook heb ik vaak de neiging om hem een woedende brief te schrijven, maar wil mijn eigen glazen nog niet ingooien, want wil hem terug, stomme ik die ik ben.
En de za. avond staat weer voor de deur, ga even naar vriendin toe, maar kan er ook niet de hele tijd over praten, want je ziet ze dan bijna denken; kom op zeg, zet je eroverheen, maar zo snel gaat dat niet, ze vergelijken het niet voor niets met een rouwproces, alleen moeten wij ook nog dealen met het feit dat degene die ons dit hebben aangedaan straks weer rondscharrelen met een ander en je dan je eigen ook weer jaloers gaat voelen. groetjes en sterkte voor jou is het ook za.avond xx
paula50
ik weet exact hoe je je voelt
deze mensen leven niet meer voor een ander alleen voor hun eigen , ze blijven weg en het enigste wat nog telt is trekken wat ze er uit kunnen trekken , geld spullen enz
er valt niet meer mee te praten en een hart hebben ze wel dat klopt nu voor een ander maar gevoel dat missen ze ze zijn zielloos en dwalend en proberen een ander te scoren ik kan er niks anders van maken
en ja dat praten met vrienden dat weet ik ook ik heb volgende week ook een verjaardag daar kwam ik dan ook al ruim 32 jar met haar en dan zal je weer de gezichten zien ? en horen van , van hoe gaat het met je
ja dan zeg ik het zelfde wat ik moet zeggen kl...e of iets in die trand van 70 procent , nee de andere huppelen lekker door met dit te mooie weer ?? heb je ook in de gaten dat eigenlijk niks leuk meer is alleen
wat een zeuren zijn wij geworden hoor maar we moeten verder nu sterkte maar weer en hou je flink
gr. ultiemleven ?? wat is dat eigenlijk ben het nu even kwijt
leef nog in een shock
Ken je dat, je loopt de hele dag te piekeren, had ik maar, was ik maar enz.
Omdat het pas 1 week geleden is, ben ik nog helemaal kapot en wordt heen en weer geslingerd tussen hoop, verdriet en woede.
Deze week komt hij zijn sleutel ophalen, dat voelt zo definitief, ik heb de neiging om die afspraak maar voor me uit te schuiven.
Heb je dat ook gehad, je valt van uitputting in slaap en wordt dan wakker in paniek, opeens dringt het tot je door, het is over, hij heeeft me aan de kant geschopt, nooit meer samen, alles wat me vertouwd is kapot, weg.
Zou zo'n vuile egoist er nou echt niet bij stilstaan hoeveel pijn hij me heeft gedaan.
Als ik jouw blog lees, realiseer ik mij dat ik nog rot maanden krijg, jij zit er ook al maanden in. En ik ben ook zo moe, niks interesseert me meer, echt helemaal niks.
Groetjes xx
@Paula50
Já,je zal nog wel een tijd in shock ronddwalen tussen hoop,verdriet en woede.Ik kén dat gevoel!
Uiteindelijk vervaagt de hoop en de woede!Blijft over het verdriet!!
De berusting zal eens komen,maar het eeuwige verdriet blijft!
Ik worstel er nu al jaren mee;en zij(mijn ex)leeft rustig verder alsof er niets aan de hand is(was)!!
Pfffffffffffffffffffffffffffff
lfs ptm
Normaal als het maar kan zijn
Tuurlijk hoop je dat hij spijt heeft. En straks hoop je ook nog dat hij de allerongelukkigste persoon op aarde is, die zijn trekken thuis krijgt en dubbel zoveel te lijden krijgt als jij nu moet verduren. Excuses voor hem verzinnen lijkt op overmatig veel begrip en een beetje teveel afhankelijkheid, zelfwegcijfering. Hij gaat bij jou weg en ipv met jezelf bezig te zijn ga je bedenken hoe rot hij het heeft. Dat is best krom. Laat hem lekker rotten. Word maar eens boos op die egocentrische slappe zak die hij vast is. Schrijf die brief (maar stuur hem niet, want idd, dan krijg je alleen maar negativiteit terug).
Relaties die niet helemaal in balans waren zijn lastig om van los te komen, naast de breuk is er zoveel andere ellende. Ik kan je alleen aanraden, doe precies waar je zin in hebt. De natuur in helpt. Misschien eens flink tegen een boom aanschoppen, of oerschreeuwen op het strand. Wandelen tot je benen je niet meer kunnen dragen is super voor het hoofd.
En vraag juist wel aandacht voor jezelf bij vriendinnen enzo. Je hoeft niet alvast voor ze te denken dat ze je een zeur vinden, toch? Zou jij iemand in jouw positie meteen tot zeur bestempelen, nee toch!?
Sterkte