Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Voor altijd alleen?
Mijn vriend en ik zijn nu sinds eind juli uit elkaar. Met moeite hebben we mijn 32ste verjaardag nog gehaald, maar snel daarna viel het doek na jaren uitstel dan toch. We waren 3,5 jaar bij elkaar. We woonden bijna 3 jaar samen. We hebben met allemacht geprobeerd er samen iets van te maken, maar blijkbaar konden we het samen niet.
Op 1 september betrok ik mijn nieuwe woning, de spulletjes waren verdeeld en dat is met veel geschreeuw en gehuil van mijn kant gepaard gegaan, maar uiteindelijk waren we wel allebei tevreden. Ik heb nog geprobeerd contact te houden, want ik hoopte dat het misschien toch goed zou komen, maar sinds 2 weken dringt het eindelijk tot mij door het het met mij en deze man nooit meer goed zal komen.
Vandaag hebben we elkaar gezien en heb ik met veel tranen aan heb duidelijk gemaakt dat ik hem voorlopig niet wil zien en niet wl spreken, omdat de mijn enige motief om met hem om te gaan de hoop op herstel van de relatie is. Ik heb nog nooit zoveel gehuild om het verlies van een man. Ik heb nog nooit echt toegegeven aan liefdesverdriet en ik vind het vreselijk. Tegelijkertijd verwerk ik allerlei droevige gebeurtenissen uit mijn jeugd en ik krijg daar gelukkig wel hulp bij, maar ik voel me zo verdrietig.
Ik vraag me af of ik ooit weer vrolijk word. Ik vraag me af of ik ooit een relatie zal hebben die niet zal mislukken. Zal ik ooit iemand vinden met wie ik de rest van mijn leven kan doorbrengen? Met wie ik zal trouwen en kindertjes zal krijgen en die samen opvoeden? Ik weet dat ik eerst aan mijzelf zal moeten werken, want anders weet ik zeker dat een relatie niet zal lukken en dat doe ik dan ook vol goede moed, maar toch, die twijfel blijft. Ik dacht de man gevonden te hebben en die heeft me verlaten. Is er dan geen man die van me kan houden?
Groetjes Kikkerflosje
- kikkerflosje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
ik ken het gevoel.
ik ken het gevoel.
Beste Kikkerflosje,Wat jij
Beste Kikkerflosje,
Wat jij beschrijft hebben we allemaal wel gevoeld. Kom ik nog de liefde van m'n leven tegen, hoe moet het met de toekomst, zal ik nog een gezintje kunnen opbouwen en ga zo maar door....Ook alles uit het verleden komt weer terug, dat maak ik zelf ook nog mee..Maar je kunt er wel wat mee doen. Nu alles anders en nieuwe inzichten krijgen!
Dat is heel normaal dat je het zo voelt. Wat je wel moet doen is het verdriet toelaten, niet wegstoppen want dan komt het later drie keer zo hard terug!
En natuurlijk komt het weer goed, al voelt het zo totaal niet.
En als het contact met je ex je tegenstaat voor je eigen verwerking, dan moet je het verbreken. Anders blijf je hangen in hoop en wanhoop.
Ik zelf ben er al klaar mee, met het ldvd. Daarom kan ik ook zeggen dat er echt wel een einde aan komt. Het heeft tijd nodig..
Sterkte en liefs,
LB.
Lief Kikkerflosje
Ik herken veel in je verhaal. Het is vreselijk om diegene waar je je leven mee wilde delen te moeten verliezen. Ook ik dacht eerst dat het nooit meer goed met me zou komen en dat ik nooit meer verliefd zou kunnen worden. Maar. Er is echt hoop voor ons. Ik ben nu 4 maanden verder, en kan oprecht zeggen dat ik weer gelukkig ben. Dat heeft heel veel bloed zweet en tranen gekost ( zie mijn andere weblogs) maar het heeft me veel geleerd. Ook ik ben op een gegeven moment in therapie gegaan om dingen uit het verleden te kunnen verwerken en dat helpt ook. Ze zeggen dat oud zeer reageert op nieuwe pijn en dat klopt. Ik vind het heel erg knap dat je ervoor gekozen hebt geen contact meer te hebben met je exgeliefde. Ik had dat ook veel eerder moeten doen, heb nog weken doorgesukkeld, in de hoop dat het goed zou komen. Ik weet nu dat het me alleen maar nog meer pijn en frustratie heeft gekost.En dat het het proces niet sneller heeft gemaakt. Je zult merken dat naarmate de tijd verstrijkt je gevoel rustiger wordt en je langzaam maar zeker andere dingen weer kunt oppikken. Probeer ondertussen lief voor jezelf te zijn, neem de tijd, maar blijf niet thuis zitten wachten tot er iets veranderd. Ga naar buiten, begin iets nieuws, gooi je huis om, ontmoet nieuwe mensen. Vooral dit laatste heeft op een gegeven moment mijn ogen geopend. Jij verdient het, net als ieder ander, om gewaardeerd te worden om wie je bent, en een ieder die dat niet ziet, die ben je beter kwijt dan rijk. Ik ben nu weer gelukkig in de liefde en ben erachter gekomen dat wat ik dacht dat echt was, uiteindelijk nooit stand had gehouden. Maar dat heeft heel veel tijd gekost. Schrijf, praat, huil, en stop het niet weg. Er komt een moment waarop je weer kan genieten van de dingen en waarop je je sterker zult voelen. Heel veel sterkte.
Lieve groetjes
Nina
Medeleven
Jullie fijne berichtjes doen me echt goed. Dank je wel.
Ik realiseerde me gisteren in bed dat het nu 3 maanden geleden is dat het uit ging. Omdat we samenwoonden hebben we nog langer met elkaar in 1 huis moeten wonen, maar het afscheid was wel begonnen. Ik was gisteren blij dat ik al 3 maanden kon tellen, omdat ik weet dat tijd alle wonden heelt. Hoewel ik nu veel moet huilen en me erg alleen en eenzaam voel, besef ik inderdaad dat dit het moment is om de zaken eens grondig aan te pakken.
Wat ik wel heel moeilijk vind is het feit dat mijn ex zo veel jaren met onvrede heeft rondgelopen, maar wel steeds ontkende dat hij niet meer van mij hield. Alle momenten die we samen hebben beleefd, waar ik me een stel voelde had hij dus al twijfels. Daarmee doet hij me niet alleen nu pijn, maar ook nog met terugwerkende kracht. Ik vertrouwde hem met heel mijn hart. Als mensen tegen je liegen, hoe weet je dan dat een nieuwe man dat niet zal doen? Maar daar probeer ik maar niet aan te denken. het belangrijkste is dat ik mijn eigen leven op de rit krijg en dat ik dat ook vasthou als ik ooit een nieuwe vriend heb, want dat vind ik moeilijk. Ik heb de neiging om me met huid en haar uit te levren aan die ander en dat ik natuurlijk niet goed.
Groetjes Kikkerflosje
Het is makkelijk het jezelf moeilijk te maken, maar veel moeilijker het jezelf makkelijk te maken.