Start › Blogs › roebie1's blog

Vraagje

afbeelding van roebie1
Zon, 08/08/2010 - 10:19 — roebie1

Hallo mensen,
Ik ben op de goede weg,doe leuke dingen ik heb dus redelijk veel afleiding.
De grootste pijn heb ik hopelijk achter de rug.Ik zorg dat ik geen contact meer heb met mijn ex(dit kan nu ook niet hij zit voor 3 wkn in frankrijk met een 20 jaar oudere vrouw pfff) Ik weet dat het klaar is tussen ons,weet ook dat het nooit wat tussen ons had kunnen worden ook al had hij het niet uitgemaakt,het verschil is en was te groot.Ik denk nog wel regelmatig aan hem maar dat is denk ik normaal.Mijn vraag aan jullie is weten jullie hoe het komt dat is nog steeds zo emotioneel kan zijn in het dagelijks leven?Ik heb mijn tranen niet in bedwang.Ik heb soms gewoon leuke gespreken met mensen,en kan dan ineens zomaar helemaal volschieten,om een vriendelijk woord of wat dan ook.Pffff word er helemaal nuts van,hoe kan ik dit stoppen?Of is er een verklaring voor?Wie heeft dit nu ook of meegemaakt?

Zon, 08/08/2010 - 11:31 — Lima
afbeelding van Lima

komt goed

Hai Lieverd,
Het komt goed met je... dat weet ik zeker. We zitten in de zelfde fase, gisteren schreef ik hier bijna het zelfde verhaal. Ook ik ben erg emotioneel... en omdat ik ook graag wil weten hoe het komt struin ik allerlei site's af en lees verhalen en tips van anderen.
Zo kwam ik heel toevallig op een website ( ik weet niet meer welke) en daar stond een opmerking van een psycholoog. Ze schreef het volgende: Rouwen om verlies na een scheiding duurt in de meeste gevallen 180 dagen... Ergens halverwege en daar zitten jij en ik nu allebei.. komt er een geweldige donderwolk voorbij, alles wordt in een sneltreinvaart nog eens op je afgevuurd. Het gaat weer met veel verdriet en emotie gepaard. Haar advies was het volgende: Laat de wolkbreuk over je heen komen, laat je nat regenen ( pfff) Daarna komt de zon! Eerst een waterig zonnetje, maar uiteindelijk zal hij stralen. 180 dagen is een half jaar... jij en ik zijn nu op de helft. Weet je nog dat ik van de week tegen je zei, Meid als we nog eens drie maanden verder zijn dan zijn we een heel eind. En zie hier!!

Natuurlijk is het ook maar weer een verhaal en natuurlijk is het voor iedereen weer anders, maar ik vond het toch wel toevallig, omdat we het er van de week net samen over hadden gehad.
Ik spreek je xxx
Lima

Zon, 08/08/2010 - 15:11 — Romee
afbeelding van Romee

jeetje

180 dagen????????? Vreselijk!!!! Verdrietig(( Dan heb ik nog heel wat dagen voor de boeg, heb er net 14 achter de rug! Liefdesverdriet vind ik zwaar onderschat, het is echt een hel. Dag in dag uit ben je er mee bezig en het haalt je gigantisch onderuit. Het moeilijke vind ik dat je eigenlijk alleen maar kunt wachten tot het overgaat. Je kunt wat afleiding zoeken maar de confrontatie met jezelf is er iedere keer weer, je moet er doorheen of je nou wilt of niet! Emoties komen en gaan en dat zal in iedere fase van dit verdriet ook wel zo blijven.