Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
wakker worden
Hallo allemaal,
Graag wilde ik jullie advies/mening over het volgende, ik weet niet of het herkenbaar is, maar ik zit na 7 mnd. nog met zoveel woede, vooral 's nachts wordt ik meerdere malen wakker en voel dan de woede opkomen, overdag heb ik afleiding, maar de nachten, ik baal er echt van, kan nooit meer eens lekker slapen.
Zou dit een fase zijn?
Ik denk dat als je op een hele groffe manier gedumpt bent, zoals velen van ons is overkomen, en je krijgt nooit een kans op een laatste gesprek, een afscheid, zelfs een hand geven was hem kennelijk te veel, dan heb je eerst de shock en het ongeloof, dan denk je, het komt wel weer goed, als ik maar een kans krijg met hem/haar te praten en als de ander je geen ruimte daarvoor geeft en je bent nog zo verliefd, dan val je in een gat, dat was bij mij het ergste verdriet.
Nu ben ik zover dat ik weet dat het over is, definitief en dat ik dat moet accepteren, dat lukt me niet altijd, soms wil er niet aan en komen er ineens uit het niets beelden van betere tijden in mijn hoofd, dat zijn momenten dat het net lijkt of het gisteren allemaal is gebeurt ipv nu 7 mnd. geleden.
Maar er zijn, heel soms, ook momenten dat ik denk; beter zo, ik hield zoveel van hem, maar hij niet genoeg van mij, blijkbaar en het koste me ook zoveel energie, als je zo verliefd bent en blijft, zet je de ander op een voetstuk en wringt je in alle bochten om het hem naar de zin te maken, soms ten koste van jezelf.
Ben ik daarom zo woedend?
Ik heb zoveel gegeven, aan die man en zijn kinderen.
Of ik er spijt van heb? Vaak wel, maar in mijn verbeelding droom ik er soms ook van dat hij op een dag belt, dat hij me wil zien/spreken, hoe stom kun je zijn?
Vooral nu met de herfst en wintermnd. denk ik vaak aan verleden jaar, toen alles nog goed was en maalt het weer door mijn hoofd, waarom heeft hij me op zo'n manier aan de kant gezet?
Ik zal het wel nooit weten, zit alleen nog met die woede, waar ik veel last van heb, hebben jullie ervaring hoe lang dit kan duren?
- paula50's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van paula50
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@paula50
Ik voel precies hetzelfde als jou, alleen word ik niet opeens wakker maar val gewoon niet in slaap door een hoop gepieker.. het ene moment boosheid, het andere moment omdat ik hem mis en bij hem wil zijn en dan denk ik weer het is beter zo, en dan heb je nog van die momenten waarbij ik aan onze herinneringen denk en echt zijn duizenden dingen die mij aan hem herinneren. Ik zou echt niet weten hoelang dit nog gaat duren het is nu al rond de 6 maanden bij mij, maar ik denk dat het ook bij iedereen verschillend is de een vergeet het na een paar weken de ander pas weer na een paar jaar.. Aangezien ik het op school op het moment niet erg druk heb heb ik besloten om een druk bijbaantje te zoeken, ik probeer zoveel mogelijk bezig te blijven en als ik s avonds niet kan slapen kijk ik altijd veel films zo heb ik veel afleiding en als ik soms met een hoop dingen in mijn hoofd zit schrijf ik het allemaal op.. dat is mijn manier om te proberen het los te laten en verder te gaan ik hoop dat je er iets aan hebt.
sterkte,
wake up call
Hoi Paula,
Spijtig om dit te lezen. Zoals je weet ben ik ook ontzettend bedonderd door mijn ex. Ik heb hem net na de breuk nog wel eens gesproken, maar of dat nu bevredigend was? Die gesprekken zaten van zijn kant vol met leugens, zelfmedelijden en dreigementen. Daar schiet je echt niets mee op.
Ik merk juist bij mij dat ik mezelf er boven heb gezet. Dat ik heel duidelijk heb dat hij mij niet waard is en dat ik dolblij ben dat ik er vanaf ben. Ik heb totaal geen behoefte om hem ooit nog te spreken. Ik weet toch dat dat weer hetzeflde riedeltje wordt: liegen, zelfmedelijden en dreigen.
Het verwerken moeten we echt zelf doen. Daar kan je je ex zeker in dit geval niet bij gebruiken. Hij gunt jou geen laatste gesprek, omdat hij jou niks gunt wat hem energie kost.
Ja, je hebt veel gegeven aan die man en zijn kinderen. Wees daar trots op!
Dat stukje woede is lastig. Ik maak zelf recentelijk weer wat heftigs mee, en dan merk ik ook dat er nog een klein stukje woede richting mijn ex naar boven komt. Vooral over het feit dat hij tegen mij zielig deed over faillisement en zelfmoord (dat daarom onze relatie niet verder kon duren), terwijl hij ondertussen bezig was met toekomstplannen met een andere meid. Hoe ziek kan je zijn?
Het is dat onrecht, dat onfatsoenlijke wat mij dan nog ergens boos kan maken. Maar ik zal dat zeker nooit meer naar hem toe uiten. Ik doe dat slechts onder de douche, door dan keihard tegen hem te schreeuwen.
Hoe naar ook, dat verwerken moet echt alleen. Tuurlijk wel met hulp van mensen om je heen.
Paula, ik wil je echt als tip geven om weer van jezelf te gaan houden. Vergeef jezelf, vergeef dat je van hem gehouden hebt, of mss nog wel doet. Vergeef jezelf dat je verdriet hebt. Je zal merken dat je hem dan steeds meer en meer loslaat.
Er worden helaas heel veel mannen en vrouwen op deze aardbol bedonderd, en bijna iedereen komt daar overheen.
Sterkte!
Recht op woede
Ha Paula,
Onverwerkte woede kan vervelende gevolgen hebben is mijn ervaring. Het vervelende van woede en zeker bij vrouwen is dat het een niet zo toegestane emotie is. Woede staat toch een beetje in het straatje van gebrek aan zelfbeheersing, onvolwassenheid en gebrek aan loslatend vermogen. Mijn tip is om ruimte te maken om te ervaren hoe verschrikkelijk woedend je bent. Overdag wel te verstaan. Gewoon gaan zitten en stilstaan bij je eigen kwaadheid. In het begin is dat lastig, omdat woede ook best beangstigend is als je het in volle hevigheid toestaat. Maar als je dat een aantal keren hebt gedaan, wordt het makkelijker en duurt het korter. De tip van overdag is om te zorgen dat je 's nachts slaapt. Het feit dat je in de nacht wakker wordt heeft alles te maken met het feit dat je overdag die afleiding in volle hevigheid hebt benut. De tip van het bewust kiezen om te ervaren is afkomstig uit mijn therapie in samenhang met mindfulnesstrainingen. Kijk al je gevoelens aan (zo vaak als het maar nodig is) zonder erover te oordelen en ze vinden hun weg en hun plek. Stop ze weg en je blijft er rekeningen voor krijgen....
Wat ook een goede tip is, is om als je wat verder bent in het accepteren van je eigen woeden, de giftigste rotte vissenbrief aan je ex te schrijven die je maar kunt opbrengen. Zonder censuur. Natuurlijk stuur je die niet op, maar als je kunt bespreek het met iemand die je vertrouwt. Loslaten kun je niet tegen de keer in, tenminste, niet volledig. Je kan er echt in slagen om je woede diep weg te stoppen. Maar dan komt het op onverwachte momenten misschien weer naar boven. Of geef je de verkeerde persoon een lel.
Je hebt alle recht op je woede, hij heeft zich gedragen als een enorme zak, namelijk. Alleen om jezelf niet te beschadigen, kun je die niet uiten bij de persoon op wie je zo razend bent. Niet nu in ieder geval. Misschien ooit. Maar dan pas als je niet meer razend bent.
Hoop dat je er iets aan hebt.