Weet iemand?

afbeelding van eeffie

Je hebt een ideaal, kan zijn een initiatief rijke man of een man waar je goed mee kan praten, een ideaal van de man of vrouw die het voor jou is. De relatie die het zou kunnen zijn. En wat kom je tegen almost the opposite. En je gaat ervan houden met al zijn min punten (zijn kun je ook haar lezen).
Hij is niet wat je zocht je investeert, sleutelt aan de relatie want je ziet iets wat er wellicht niet is, of misschien wel maar het komt er nu en nooit niet uit.
Toch hou je ervan en geef je alles, hij gaat, jij verdriet. Hij voelt niet veel van het verlies lijkt het, jij wel, hoe kan dat? Hoe kan het ook dat degene die eraan lijkt te voldoen niet in je wakker maakt wat hij deed?
Wie weet hoe dat zit en of daar iets over te lezen valt, ik snap dat niet, dat zij die wellicht het minste bij je passen het meeste in je losmaken en je het meeste pijn doen. Hoe werkt dat dat je na een lange tijd nog voelt voor degene die je zoveel pijn deed? Wat is dat in jezelf waarom wil je met in principe veel minder genoegen nemen, waarom hou je van zo iemand? En als dat ..he stel de echte liefde is...aarom is die dan niet wederzijds, je zou toch denken dat een fit een fit voor altijd moet zijn..of zoiets? Is het niet de juiste tijd? Plaats, situatie of is het iets in jezelf en wat dan?
Wie weet, weet iemand?

GR Eeffie

afbeelding van cleo31

emo versus ratio

Een ideaal is vanuit je ratio gevormd, verliefdheid komt vanuit je gevoel. Moet je kijken hoe wij allemaal aan het vechten zijn tegen de emo terwijl onze ratio best in orde is. Ik begrijp er niks van waarom ik niet meer op mijn ratio afga en ga me dan ook concentreren om meer bezig te zijn met mijn gevoel vanuit mijn ratio laten voortkomen dan gewoon met mijn emo te dealen. Lastig verhaal wel maar vanaf nu wil ik meer controleren waardoor ik waarschijnlijk voorlopig ook niet zomaar verliefd word. Jammer dan Cleo op 1 is het vanaf nu.

een lesje niet geleerd is een lesje over doen x Cleo

afbeelding van Hoop

Hoi Eeffie

Ik ben eigenlijk nog nooit echt voor een "foute man" gevallen. Sterker nog, ik val eerder op "lieverds". Ja, toen ik 15,16 was viel ik wel eens op zo'n machojochie maar dan bleef het toch alleen maar bij zoenen. Ik heb toen 5 maanden "verkering" gehad met een echte lieverd. Ik was net 16 en heb het zelf uitgemaakt om vage redenen. Nu ik zelf ldvd meemaak denk ik nog wel eens terug aan hem en bedenk me dat hij misschien wel hele erge liefdesverdriet heeft gehad. Ik stond daar toen niet zo bij stil. Ik wilde weer feestvieren en vrijgezel zijn. Na een maand of 8 kreeg ik spijt en wilde ik hem graag terug. Toen wilde hij niet meer want hij vertrouwde me niet meer. Logisch natuurlijk. Een half jaartje daarna kreeg ik wat met mijn huidige ex, waar ik al bevriend mee was toen ik verkering had met die andere jongen. Nu is het inmiddels 7 jaar later en weet ik wat liefdesverdriet is. Maar niet dus om "foute" jongens. Ik kan me dus ook niet echt voorstellen wat jij doormaakt. Als mijn "ex" een foute jongen was zou ik hem denk ik zo snel mogelijk proberen te vergeten. Maar nogmaals ik praat niet uit ervaring dus ik weet het niet. Als ik jouw verhaal lees dan besef ik dat het misschien ook helemaal niet zo makkelijk is om een kl**tzak te vergeten. Maar echt Eeffie, je verdient beter! Ik vind het moeilijk om je een echt goed advies te geven omdat ik niet zo goed weet wat jij doormaakt. Het enige dat ik je kan vertellen is dat er wel degelijk lieve mannen op deze aardbol rondlopen omdat ik er dus met een paar kennis heb gemaakt.

Sterkte en liefs,
Hoop