Why did I have to go and meet somebody like you?

afbeelding van always_the_nice_guy

3 maanden verder en nog steeds dagelijks in mijn gedachten. Waarom voel ik zoveel voor iemand die het niet terug kan geven? Waarom laat ik steeds toe dat ik mijn eigen hart breek? Muziek was vroeger mijn toevluchts oord om mezelf beter te voelen. Nu hoor ik in alles mijn gevoelens en de pijn die ik ervaar sinds ik mijn liefde aan jou heb verklaard.

Still I want and still I ache but still I wait to see you again. Dying, inside, these walls.

afbeelding van Cucharada

@Nice guy

Ik heb even je andere blogs gelezen. Wat vervelend voor je man! Ik kan me goed voorstellen dat jij je radeloos voelt. Heb je nog steeds contact met haar? Want als dat zo is zou ik daar echt mee kappen! Hoe moeilijk dat ook is, ik denk echt dat, dat beter is. Je kunt geen vriend voor haar zijn als jij met zulke heftige gevoelens kampt.

Volgens mij hoop je nog steeds dat haar gevoel voor jou veranderd. Hope is killing! Beter ga je door met je leven en mocht er over een bepaalde tijd wel die klik zijn, prima maar voor nu is het denk ik beter om je te focussen op wat anders.

Komop nice guy! Je bent sterk genoeg om dit te overwinnen!
Ik heb vertrouwen in je..

Liefs..

afbeelding van always_the_nice_guy

Thanx I know...

@Cucharada
Ik weet dat ik door moet. Ik weet ook heel goed dat ze niet dezelfde gevoelens voor mij heeft. Ik kan alleen maar niet stoppen aan haar te denken. Ze blijft maar door mijn hoofd spoken. Als ik haar negeer wanneer ik haar zie dan neemt ze weer contact op omdat ze zich er rot door voelt. Kijk ik naar haar en zie/hoor ik haar weer lachen dan komt alles meteen weer terug moet ik weer van voor af aan beginnen. Ik voel me zo down nu dat ik niet onder de mensen kan zijn. Moederdag kan ik me nu echt niet voor inzetten. Ik heb niets om vrolijk over te zijn. Ik begrijp niet dat dit me zo blijft aangrijpen. Ik kan alleen maar hopen dat ik iemand anders ontmoet die een positieve invloed heeft op mijn leven zodat ik hopelijk zal stoppen aan haar te denken.

Ik blijf inderdaad, naïef genoeg, hopen dat ze tot inkeer komt. Hoop is zéér dodelijk indeed. Op het gebied van liefde ben ik te gevoelig aangelegd. Dit is me wel duidelijk geworden deze laatste paar maanden.

afbeelding van latpulldownss

Ik herken jou

Ik herken jou probleem.

1,5jaar lang houden van dat meisje die jou amper kent. Nog nooit heb ik zoveel gehouden van iemand zoals haar. Elke dag, uur & minuut denk ik aan haar. Nog nooit met haar gesproken. De angst om (weer) afgewezen te worden is te groot. Door mijn leefomstandigheden en mijn afkomst durf ik het niet aan. Zij komt uit een miljoenairsgezin en ik ergens onderin.. Bang om niet geaccepteerd te worden, maar.. Zij is mijn engel. Op een of ander manier voel ik me hoe zij haar voelt.

Dankzij haar heb ik de moed om te strijden voor een beter bestaan, voor een beter toekomst. Dankzij haar bestaat "opgeven" en "geenzin" voor mij niet meer. Elke dag werk,train,studeer ik hard om de top te bereiken.

Het is echt pijnlijk om telkens weer aan haar te denken, ik heb die pijn omgezet in mijn motivatie om door te zetten. Je kan nu in een depressie zitten, maar daar word jijzelf niet beter van. Profiteer van de pijn. No pain no gain. Wees een sterke jongen! Ik weet hoe jij je voelt dat verlangen naar iets wat je nooit kan krijgen doet zo pijn, maar onthoudt de prijs is niet belangrijk, maar de weg erheen wel.

Ik hoop dat je sterk blijf en netals ik die pijn kan omzetten in motivatie!

Veel geluk toegewenst,

Latpulldownss

afbeelding van Lovertje85

@always_the_nice_guy

Ik heb ook eerst je voorgaande blogs even teruggelezen voordat ik hier reageer.

Ik ga me in dit geval compleet bij Cucharada aansluiten.... Jij verdient dit niet... Jij verdient iemand die 100% ziet wat jij waard bent en die ook voor jou gaat....

Hoe moeilijk dit ook lijkt en hoeveel stress de stap zelf misschien even oplevert, ik denk dat je de meeste rust gaat vinden als je alle contact met haar probeert te verbreken.... Want tot nu toe doet dat je geen goed....

Geloof in jezelf en werk aan je zelfrespect en waardering!!!

Sterkte!