Er zijn momenteel 0 gebruikers en 0 gasten online.
Zo Dom
Vandaag kwam hij de kids weer halen,heb weer de hele nacht liggen malen dat ik rustig moest blijven als hij er was.Net doen of er niets aan de hand is maar ja zoals altijd toen ik hem zag en mij jongste d hard ging huilen omdat ze bij mij wil blijven gooide ik weer natuurlijk alles voor zijn voeten.Ik weet dat het niet goed is waar de kinderen bij zijn maar het is dan niet te stoppen in mijn hoofd,het gaat maar door en door.Toen hij wegreed zeiden zijn ogen mij genoeg "dit komt nooit meer goed" Ik heb al mijn glazen in gegooid en hij zal zich nooit meer bedenken dat hij toch met ons verder zou willlen en dat is enkel en alleen mijn schuld.Toen hij weg was dan voel ik me zo rot,ook zo oneerlijk hoe ik hem behandeld heb en kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan weet dat dat niets oplost maarrr.
Het doet zo,n pijn,voel me machteloos en wilde dat deze nachtmerrie eens stopte..........
- misty's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Ik snap je heel goed, denk
Ik snap je heel goed, denk dat we allemaal wel eens uit onze plaat gaan terwijl je eigenlijk wist dat je dat onder controle moest zien te houden. Neem het jezelf niet te veel kwalijk EN zeg het hem als hij de kids weer terugbrengt. Dat je je er rot over voelt en dat je het oneerlijk vind ten opzichte van hem. Niet omdat hij je dan misschien weer wel in overweging neemt om terug te willen, maar voor jezelf, omdat JIJ je hier rot bij voelt. Je bent ook maar mens en mag fouten maken!!
mens en mag fouten maken
juist niemand is perfect en degene die het zeggen kloppen niet helemaal
sterkte en zeg wat je wil zeggen
bedankt
Klpot helemaal maar het voelt gewoon niet tof.Ik heb het nu maar op papier gezet.
hoi
Bedankt,ik heb het maar op papier gezet en geef dat morgen maar aan hem.Ik weet het wel dat het bij iedereen gebeurt maar het is gewoon zo rot en ook voor de kinderen die kunnen er al helemaal niets aan doen.Moet gewoon mezelf weereens oppakken en gewoon voor mijzelf gaan ik moet hem gewoon negeren maar ja HET blijft zo moeilijk.....
Misty
Hoi Misty....,
Waarom geef je jezelf er de schuld van? Je hebt toch je uiterste best gedaan?! Je bent toch jezelf gebleven?! Je bent toch altijd eerlijk geweest?! Hij had hoe dan ook wel een reden gevonden om je te verlaten......
Hoi Dinges
In 1 van mijn eerdere blogs heb ik geschreven dat ik bij een psychologe ben geweest (die daarna 3 weken op vak was dus ben blij dat ik er van de week weer heen kan want volgens mij zink ik steeds verder)En daar kwamen wat vormen van borderline naar voren,veel mensen kijken daar misschien eng tegen aan maar voor mij werd er zoveel duidelijk er zijn zoveel puzzelstukjes op zijn plaats gevallen en weet nu dat hij en de kids er het meest last van heeft gehad.Ben zeker voor hem een moeilijk mens geweest en vind dat ook heel erg maar nu moet ik daar zelf mee aan de slag met hulp van buitenaf en daar wil ik zeker voor gaan maar nu reageer ik het nog steeds op hem af terwijl ik weet dat hij zo steeds verder van me af kom te staan en dat doet pijn.Praat zijn kant zeker niet goed want hij heeft ook zeker zijn slechte kanten en weet ook wel dat hij dit heeft toegelaten om een reden te vinden om van mij af te komen maar het doet gewoon nog zo,n pijn ,wilde dat ik het knopje had gevonden joh ik hoef jou ook niet meer maar helaas als ik hem zie dan denk ik alleen maar waarom kom je niet weer terug bij ons.Al zal dat zeker nooit meer gebeuren en ik moet gewoon voor mijzelf en de kids gaan.
bedankt voor je reactie
Hoi Misty
En toch ben je altijd jezelf gebleven Misty. Even los van wat er allemaal is gebeurd tussen jullie 2 (van beide kanten), zou dat genoeg moeten zijn. Ik begrijp je frustratie wel. Tuurlijk zijn er 101 dingen die je liever anders had gedaan als je nog een kans zou krijgen, maar geloof me maar dat het echt niet gezegd is dat het dan wél goed zou gaan. Die ene bijzondere persoon die ze speciaal voor jou hebben gemaakt (en die hier ergens op deze planeet rondhuppelt opzoek naar jou) had door alles heengeprikt en was kosten wat het kost achter je blijven staan. Misschien is dit een beetje kort door de bocht geformuleerd, maar daar komt het in mijn ogen uiteindelijk wel op neer. Door de schuld bij jezelf te leggen, kom je geen stap verder. Hierdoor ga je je alleen maar rottiger voelen....
Sterkte meid!!
Dank je
Je hebt helemaal gelijk,probeer het weer om te draaien en idd weer proberen om een stap verder te komen...
Hoi Misty
Erg herkenbaar wat je schrijft. Het is ook zo verdomd moeilijk om je te beheersen op zo'n moment. Je doet net die dingen die ervoor zorgen dat de afstand tussen jullie beiden groter wordt terwijl je juist behoefte hebt aan dichterbij komen. Je wilt dat hij je hoort, dat hij je pijn ziet en er begrip voor heeft.
Verwijt het jezelf niet, kijk met compassie naar jezelf. Je hebt al snel door dat je je wat beter onder controle had willen houden. Nou dat is ook wat waard, de volgende keer beter! En op termijn als de pijn wat gesleten is, is het ook niet zo noodzakelijk om dingen te zeggen, het gevoel van het op dat moment MOETEN zeggen is dan weg. Dat is het moeilijkste om te doen en zoals ik al zei mij lukt het ook lang niet altijd (en nu, op dit moment in mijn leven, eigenlijk altijd niet)
Sterkte meid!