Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Zo leeg!!
Gister voelde ik me in vergelijking tot de gehele 1,5 maand, sinds mn ex weg is, een tikkeltje rustiger. Ons laatste gesprek zei hij dat hij nog een keer met me wou afspreken(uit medelijden) maar heeft hij uiteindelijk op het laatste moment afgezegd. En dat ik hem gvd met rust moest laten. Ik loop momenteel in het ziekenhuis voor onderzoeken en heb hem juist nu het hardst nodig, zijn antwoord hierop was dat ik maar naar mn familie moest gaan, want die zette ik toch altijd boven hem. Hoe kan iemand, na 7 intensieve jaren, opeens zo hard/koud/kil zijn? Ik heb niet meer gereageerd en die nacht kreeg ik onverwachts een bericht met Hvj??? Ik heb hier verder niet meer op gereageerd. Voel me zo Dom/stom/gebruikt. Het erge van alles is dat hij gewoon zn leven leidt(uiteten gaan, kappertje nieuw kapsel, online vrolijk etc.) dat na 1,5 maand en ik hier kapot ga van verdriet, niet kan functioneren niks! Wat beteken(de) ik voor hem?
Hij doet verschillende dingen om mij te kwetsen, begrijpen jullie waarom dit is??
Voel me zo leeg, zo intens verdrietig!!
- Eclips28's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Sommige mensen kunnen op geen
Sommige mensen kunnen op geen andere manier afscheid nemen dan je ex doet. Ze moeten hard en kil kunnen zijn, dat is hun manier van ermee omgaan.
Die mensen hebben je heus wel graag gezien hoor, maak jezelf niks wijs. Tuurlijk voel je nu zoiets van 'wat heb ik betekend' maar geen enkel mens kan 7 jaren samen leven zonder die partner niet graag gezien te hebben, geloof me. En mocht dat wel zo zijn (wat ik ten zeerste betwijfel), dan zijn het vreselijke mensen. Mensen waarvan je opgelucht moet ademhalen dat ze uit je leven verdwijnen/verdwenen zijn!
Voelt inderdaad zo van, wat
Voelt inderdaad zo van, wat heb ik betekend? Hij is nu 33 en sinds zijn 21e woonde hij bij anderen, of dat nou exen waren of kennissen. Ik dacht dat 7 jaren en uiteindelijk een plekje voor ons samen, verschil zou maken maar hij woont nu bij een (mannelijke) collega in. Was ik slechts een van de zovelen, een optie, of is dit gewoon wie hij is. ..zucht..
Persoonlijk vind ik die
Persoonlijk vind ik die harde, koude en kille reactie niet netjes. Als ik het met iemand zou uitmaken zou dat bepaald niet mijn handelswijze zijn. Misschien moet je toch ergens blij zijn hem kwijt te zijn als dit blijkbaar ook in zijn persoonlijkheid zit.
Sterkte iig!
Daarom, het is wel heel
Daarom, het is wel heel moeilijk al die herrineringen, die 7 jaar en nu..? Nu herken ik hem totaal niet meer terug. Alsof hij eindelijk zn ware aard laat zien.
@Eclips28
'k weet niet of dat echt zijn ware aard is hoor.
Ik merk dat ook bij mijn ex. Ze is heel kil en afstandelijk. De eerste maanden zij ze zelfs geen hallo of goeiedag als we elkaar zagen (om de spullen te verdelen, of de kids af te halen). Dat is niet echt haar aard, denk ik, maar de manier waarop zij omgaat met onze breuk. Zij nam de beslissing om ermee te stoppen. Ze heeft het er vast ook wel moeilijk mee. Die kille afstandelijke houding is volgens mij de enige manier waarop zij voor zichzelf kan vasthouden aan haar beslissing. Het is ook de beste manier om elkaar te kunnen loslaten. Dus ergens niet zo'n gek besluit als je het zo bekijkt. Ik ben er zelf niet hard genoeg voor om er zo mee om te gaan, zij wel, gelukkig eigenlijk voor ons. Dat maakt het allemaal wel wat eenvoudiger dan iemand die heel de tijd twijfels uitstraalt en zo valse hoop wekt.
Het kan van persoon tot
Het kan van persoon tot persoon verschillen hoe diegene zich gedraagt. Zelf kan ik iemand ook loslaten zonder kil en afstandelijk te zijn. Ik zie kil en afstandelijk zijn niet als dé beste manier om elkaar los te laten. Er leiden meerdere wegen naar Rome. Sterker nog, ik ben van mening dat je je zo niet moet en mag gedragen richting degene waarmee je kortere of langere tijd lief en leed hebt gedeeld. Dat heeft niet alleen te maken met of je hard bent of niet. Het is ook een stukje menselijk en je kunnen verplaatsen in degene waarvan je snapt dat die erge verdriet heeft omdat jij het hebt uitgemaakt. Dat betekent niet dat je lief hoeft te zijn voor die persoon, en zelfs niet dat je echt aardig moet zijn voor die persoon -je moet natuurlijk geen valse hoop gaan kweken bij die persoon- maar basiscommunicatie als elkaar groeten en een kort gesprek moet kunnen. De normale beleefdheid die je ook richting anderen gebruikt. Als je dat niet kunt mis je mijn inziens toch een stukje empathie als degene die het uitmaakt.