Ik heb al een een tijdje niet geschreven en had wel weer even zin om hier wat neer te zetten.

Vorige week heb ik voor het laatst met hem gebeld. Het was zo'n leuk gesprek! Er is me een hoop duidelijk geworden, al gaf hij me wel weer valse hoop door te zeggen dat hij het liefste als een hondje achter me aan zou willen lopen, maar dat nu niet kon...

Hij zei dat ie zin had om mij weer te zien, maar ook weer niet wist wat ie ermee moest. Maar goed, we hebben gelachen en veel gepraat en het was leuk. En toen kreeg ik ineens weer zo'n lauw mailtje van vijf zinnetjes.

Ik had zo'n zin om hem weer te bellen, maar mijn huisgenootje vindt dat ik dan achter z'n kont aanloop... Daar heeft ze ook wel gelijk in! Ik doe het niet meer, laat hem maar even in de stront zakken! krachtige woorden... maar wel moeilijk hoor

Gelukkig kan ik hier mijn ei even kwijt. Ik heb hier al eens gelezen dat geen contact absoluut het beste is, maar ik kon het nog niet. Ik denk dat ik het nu wel kan en in dat opzicht zit ik wel in een luxe positie, we zijn zo ongelooflijk ver van elkaar verwijderd! We zitten beide aan de andere kant van de wereld, laat ik daar maar mijn voordeel mee doen.

Het is een beetje een 'ik' verhaal, maar daar is deze site voor, toch?

Eigenlijk vind ik het best goed met me gaan zo. Tijd is idd belangrijk en gaat gelukkig altijd voorbij, zonder dat je er iets aan hoeft of kunt doen!