De zon begint echt iets door de wolken heen te breken. Ik merk aan mezelf dat ik er klaar mee ben, de deur heb dichtgedaan. Ik kan zonder emotie haar emails, smsjes en alles wat ze ooit gestuurd heeft lezen, en wissen. Misschien ben ik wel afgestompt, maar ik denk het niet. Die knop is om, en het voelt bevrijdend. Ook zij had haar slechte kanten. Zie ik nu pas echt duidelijk. We waren waarschijnlijk niet voor elkaar gemaakt. So be it. Nu mijn spullen ophalen en een nieuw leven beginnen. Maar vanavond eerst: Muziek maken!!