Ik lijk misschien een beetje te spammen maar ben nu een aantal maanden single (blog al langere tijd op mijn eigen weblog) en heb verschillende stadia doorlopen.
Ik was degene die de relatie verbrak maar alleen zijn is soms moeilijker dan je denkt. Zo ook een van mijn zondagavonden:

Zondagavond:

Ik zit er even helemaal doorheen.
Na een aantal dagen onder de mensen geweest te zijn, zit ik dan nu op zondagavond alleen op de bank.
Not so happy single right now.
Ik baal ervan dat ik mijn emoties niet onder controle heb.

Ik verveel me maar ik heb ook nergens zin in.
Ik vind mezelf zielig terwijl ik zelfmedelijden het zieligste vindt dat er is.
Ik heb zin in huilen maar geen zin in de tranen die komen.
Ik heb zin in comfort food maar ik ben ook misselijk en mijn buikje is nog gevuld met het avondeten.
Ik heb een massage nodig -my back is killing me- maar heb niemand om die massage van te krijgen.
Ik wil zingen maar het geluid dat uit mijn keel komt staat me niet aan.
Ik heb zin in boeiende gesprekken maar de enige tegen wie ik kan praten is mijn huisdier en die zegt helaas niks terug.
Ik wil mezelf kapot rennen met hardlopen maar het is donker buiten en het regent.
Ik heb zin in knuffelen maar er is niemand om dat mee te doen.

Ik wist dat dit soort moment zouden komen, het is niet erg. Ik was er een beetje op voorbereid. Het voelt alleen wel ronduit kut.

Gelukkig is er morgen een maandag.
Dan is deze zondagavond tenminste voorbij.