Kwam gisteravond thuis.
Brief in de brievenbus.
Deurwaarder aan de deur geweest en komt nu met politie terug omdat ik niet thuis was.
Brief blijkt niet voor mij maar voor mijn ex.
Hij is hier al een paar maanden uitgeschreven.Ik belde naar zijn mobiel. Die stond uit. Ik belde naar zijn huis.Werd niet op prijs gesteld.
Waarom regelt hij zijn zaakjes niet?
Het is al een puinzooi in mijn hoofd moet ik nu ook zijn zaakjes weer gaan regelen?
Het houdt niet op. Steeds is er weer iets...
En toch denk ik steeds terug aan goed we het samen hadden.
Wat doet het pijn om iemand zo te zien verande

Ik ben op mijn 16e op mezelf gaan wonen omdat het thuis niet lekker liep en er teveel stress was. Ik ging naar begeleid kamer wonen en leerde daar een jongen kennen, M. 4 december was het toen we zoende, hij was stoned en ik was moe. We lagen op het bed in de kamer van een vriend van hem. Het was zo'n jongen waarmee ouders je liever niet zien thuiskomen, ging niet naar school, maakte al zijn geld op, blowde de hele dag, had geen doel in zijn leven. Maar ik was verliefd, heel erg. In het begin was het heel erg spannend, hij vertelde dat hij eigenlijk niet opzoek was naar een meisje maar hij vond me heel bijzonder.

Twijfel

Als je je adres schrijft
Aan het huisnummer.
Als je naar huis rijd
Aan de weg.

Als je slaapt
Aan het bed.
Als je liefhebt
Aan de liefde.

Herman Leenders, Speelgoed

Weet je wat ik steeds vaker te horen krijg? Dat ik degene ben die het uitgemaakt heeft met mijn ex. Ik ben nota bene de persoon die al een half jaar ligt te worstelen, ik ga verdorie naar een psycholoog omdat ik het verleden maar niet kan verwerken. Ik heb dit allemaal niet gewild, en nu zou het nog eens mijn schuld zijn? Hoe krijgt iemand het in zijn hoofd om zoiets te vertellen? Waarschijnlijk durft ze de waarheid niet vertellen. Ze is gelukkig zonder mij en wil niet meer achter zich kijken. Ze kiest de gemakkelijke weg. Ik ben ontgoocheld, maar ik maak mij niet druk. Ze mag zeggen wat ze wil.

Ik zit hier zo allen,
Geen warmte om me heen,
Geen hand die mijn haren streelt
Geen mens die mijn gedachten deelt.

Morgen draaf ik weer door de straten,
Sta er weer onzinnig te praten,
Mensen staren je dan aan,
Je laat ze maar weer gaan.

In je hersens woelen schimmen
Die boven je uit gaan klimmer,
Je snapt niet waarom je leeft,
Plots voel je dat je beeft.

Je hebt schrik...

Je wil dan maar gaan slapen
Om je van alles af te maken.
Je kruipt vermoeid in je nest
En daar voel je dan best
Hoe koud het is alleen,
Zonder die warmte om je heen.

Zonder dat vertrouwde beeld
Waarmee je altijd verder leeft,

Hallo iedereen....

Dit is helemaal nieuw voor mij maar ik zit met een dilemma en dacht misschien dat er mensen zijn die me ff op het rechte pad kunnen zetten...
Toen ik 17 was heb ik mijn toemalige vriend ontmoet... We waren stapelverliefd op elkaar en alles was helemaal goed.. Na een jaar kwam het ter sprake dat hij een jaar weg zou gaan.. dat was al afgesproken.. Maar ik dacht ach dat is pas over een jaar zien we dan wel weer...
Uiteindelijk kwam die dag wel en ondanks dat we allebei super verdrietig waren vond ik wel dat ie moest gaan omdat ie dat altijd al wilde..
Heel raar natuurlijk allemaal en ik was echt heel verdrietig heb echt dagen op mijn bed gelegen (nooit gedacht dat ik dat zou hebben).. We hebben een jaar lang iedere week contact gehouden en elkaar geschreven gebeld sms enz..

ik zit nu een maand op mijn eentje de afgesprongen relatie te verwerken. Als je wil weten hoe het gegaan is kan je mijn verhaal lezen, het staat ook online. ik krijg wel wat steun van mijn ex haar vrienden en nog een klein beetje van de mensen rondom mij. ik kan ni stoppen met praten over haar en op de duur zie je dat de mensen het gaat vervelen. overal waar ik kom paniekeer ik na vijf minuutjes omdat ik ze nergens vind en moet ik dan concluderen dat ze er van het begin niet bij was. ik zoek haar overal waar ik kom, ik voel haar aanwezigheid en toch is ze er nu nie. ze is op vakantie in tunesie, met een vriendin, gisteren belde ze me op om te vragen hoe het ging en om te vertellen dat het er mooi weer was, dat er één of andere idioot 100 kamelen geboden had als ze daar wilde blijven en dat een hoop oudere gasten leren kennen had waar ze elke avond mee in de bar zat.