Na dat gedoe van die spiegel heb ik alles van mij kamer gehaald wat met hem te maken heeft...heb alles op zolder geflikkerd!! Ik heb een mooi nieuw hangertje gekocht en een ring want die van hem hoef ik nie meer maar anders voel ik me zo leeg of kaal
Ik heb hem al 2 dagen niet gesmst of gebelt!! Ik ben eigenlijk best wel trots op mezelf whaha raar eigenlijk...aan de ene kant voel ik me heel erg opgelucht maar toch mis ik hem...ik ga dan snel wat anders doen of ik bel iemand op! dat helpt wel!! verder sport ik iedere dag even al mijn energie kwijt en ik doe 2 x per week aan kick-fun!! lekker kwaad worduh op zo'n zak en rammuh en trappuh maar!!!

Sorry maar ik zie nogal wat verhalen van vrouwen. Schrijf ons mannen niet allemaal af, want ook wij hebben goede exemplaren.

De reden dat ik op deze site toch wil reageren. Ik heb het k*t en ik moet stoom afblazen. Het is nu een maandje uit met m'n ex. De klap is afgelopen donderdag gekomen. We hadden nog kaartjes voor de schouwburg (dat hadden we al een paar keer meer in deze maand). Ik denk, nou gezellig. Ik bedoel je bent toch nog steeds elkaars beste maatje. Was ze ineens kil en afstandelijk. Alleen maar van die halve reacties. Kwam ze van vriendinnen af waarmee ze al wat gedronken had.

het gaat niet beter, maar slechter met me. ik snap nog steeds niet waarom hij het heeft uitgemaakt!ik denk steeds dat het aan mij ligt, en haal echt de raarste dingen in mijn hoofd. waarom zegt hij gewoon niet de echte reden waarom het uit is! hij zegt steeds dat het ingewikkeld in elkaar zit. of hij lult van alles door elkaar en komt niet uit zijn woorden. ik voel me ook zo alleen! heb geen werk krijg de ene na de andere afwijzing, iedereen is druk bezig met examens of werk. en ik zit thuis me druk te maken om hem!!!wanneer gaat het nou eens over.

Gister zouden we praten..over de telefoon...een realtie van bijna drie jaar en dan je problemen over de telefoon bespreken....omdat hij niet durft te komen.
Hij belde me...ik was direct in tranen omdat ik heb godverdomme zo vreselijk mis! hij zei zoals gewoonlijk helemaal niets, het ligt allemaal aan mij!! Maar hij is diegene die dit alles heeft veroorzaakt door met een ander wijf te gaan lopen kloten. we zouden samenwonen deze zomer....ik heb niets gemerkt...helemaal niets!!
aan de telefoon kon ik alleen maar huilen...en toen zei hij dat hij even ging ophangen omdat er vrienden aan kwamen......hij zou wel terug bellen.....tuut tuut tuut daar hing ik dan aan de telefoon helemaal overstuur en die klootzak hang gewoon op

Ik voel me vandaag zo verschrikkelijk alleen... :'(. Waarom is er niemand die me spontaan opbelt, mailt, sms't... En dan nog liefst hij!

ik ben zo ontzettend verdrietig...het doet zo ongeloofelijk veel pijn....ik kan niet eten, slapen, denken, eigenlijk niet eens leven....ik raak de liefste jongen van de wereld kwijt, mijn grote liefde, mijn toekomst, mijn alles!! Gaat dit ooit over???

Vrijdag 21 mei 2004, 13.02 uur.
Hai lief, vandaag had ik drie mailtjes van je. Ik hoop dat je me blijft schrijven. Het was een hele mooie mail. Die precies beschrijft wat wij hebben. Hoe bijzonder. Nu ga je een paar dagen naar je vader.
Best lastig te weten dat je het zo zwaar hebt en dat ik je niet kan helpen, niet kan steunen.
Ik zou er zo graag voor je willen zijn. Je hier doorheen slepen. Maar dit moet je zelf doen.
Veel steun van anderen hoef je ook niet te verwachten. Hard, maar je hebt er nu ook niets aan.

En idd. Die woorden waren misschien niet nodig geweest. Je hebt er ook niet op gereageerd en je hoeft er ook niets mee te doen natuurlijk. Hopelijk staat het je niet tegen dat ik het wel heb gezegd.