ik heb de laatste twee nachten flink gehuild. zo raar. zeker als ik niks te doen heb dan voel ik me zo alleen. sprak hem laatst nog op msn , hij vroeg hoe et met me liefdesleven gaat. nou wat denk je dacht ik bij me eigen. dus ik vroeg en de jouwe dan? hij zei goed. ik zei wat bedoel je daarmee? toe zei hij ja dat wil je wel weten he, en toen moest ie opeens weg. wat wil hij hiermee bereiken ? hij weet dat ik hem nog wil! als we elkaar op msn spreken is hij anders dan doet ie alsof hij heel wat is( terwijl hij helemaal niet zo is), en als ik hem in het echt zie, is hij weer anders. heel zorgzaam je kan dan duidelijk zien dat ie nog om me geeft.

En ik weet: er komt altijd een einde aan
je mag alleen van iets genieten
als je belooft dat je het ooit voorbij laat gaan....

Lieve schat, ik mis je zo...

Alweer een tijdje geleden... Nog steeds liefdesverdriet... Gaat het dan nooit over?!
Minder is het wel geworden, maar ik wil er gewoon helemaal niet meer aan denken! Het komt meestal in vlagen, dan voel ik me weer even beter en dan weer helemaal niet. Ik mis hem nog iedere dag en word gek van mezelf. Ik betrap mezelf erop dat ik dan allerlei dingen aan het verzinnen ben waardoor het "misschien" weer goed zou kunnen komen. Ik bel niet meer en sms niet meer, ik spreek hem helemaal niet meer. Hij laat ook helemaal niks van zich horen. Hij weet dat mijn vader is geopereerd maar informeert niet enzo, terwijl ik dat eigenlijk toch wel had verwacht...

Het was gisteren 7 weken uit en ik heb meer als 2 weken geen contact meer met hem.
Het lukt me aardig om dat vol te houden. Misschien ook wel omdat ik heel vaak boos op hem ben en me zo ontzettend in de grond getrapt voel door hem.
Iemand die een half jaar lang beweert zich nog nooit zo lekker te hebben gevoeld bij een meisje, om vervolgens vreemd te gaan en nooit meer wat van je te laten horen.

Ik kan het niet bgrijpen, hoe graag ik het ook zou willen. Het is verspilde energie die ik eraan schenk, maar het blijft maar in m'n hoofd spoken.
Aan de ene kant boos, aan de andere kant mis ik hem ook weer. Zoals ik al zei, een rare fase waar ik nu inzit.

Mijn laatste sprankeltje hoop is weggevlogen. Hij mist me wel, maar enkel als vriendin, that's it, en daar blijft het bij... Hoeveel pijn het me ook doet, ik moet nu verder... Wat een eikel toch, waarom heb ik die jongen toch zo graag gezien? Waarom heeft hij me zoveel voorgelogen... Ik ben boos, verdrietig, kapot, strijdlustig, maar vooral helemaal leeg en alleen. Ik hoop dat ik heel vlug iemand nieuw tegenkom, die me waard is, die van me houdt zoals ik ben!

Ik haat de tranen, die nog dagen, weken, maanden zullen komen. Hij is ze niet waard!

Wish me luck voor de examens, en veel geluk j

Waarom????
Zit hier alleen in ons grote huis die nog niet klaar is en die wat toch allemaal teweeg hebt gebracht terwijl je in ons oude huis ook al niet gelukkig was kreeg ik voor kort tehoren waarom dan toch weer een ander huis. Ik ben ontzettend boos en gefrustreerd dat jij na 12 jaar er zo de brui aan kon geven en ons mijn zoontje en ik zo in de steek kan laten.Je kwam in januari bij mij dat je niet lekker in je vel zat en een bezoek bracht aan de psycholoog en het werd daaardoor steeds erger en je nam steeds meer afstand. Je bleef steeds vaker weg en in mijn omgeving werd gezegd laat haar maar komt wel goed ze is haar zelf kwijt.Maar het rare is dat ik niet mocht weten waar ze verbleef en dat weet ik op de dag van vandaag nog niet, ze zegt dat ze bij een vriendin zit maar dat geloof ik niet ik denk als je niets te verbergen hebt kun je ook wel laten weten waar je verblijft toch?

het is weer eens uit tss ons...hadden relatie van 2jaar en 4maand,tot hij die ander leerde kennen.hij maakte het uit via sms.de dag erna begon hij een relatie met die ander,die 1week duurde.ze maakte het uit en hij kwam terug naar mij.we waren weer 1week samen tot hij het weer uitmaakte omdat we zoveel ruzie hadden(hij sprak nog af met dat meisje)...weer 3weken verder wou hij me weer terug.weer relatie begonnen die alweer 1week duurde.nu is het 1week gedaan,dat meisje zit mij nu smsjes te zenden en ook nr mn ex om te zeggen dat ik haar lastigval(het enigste wat ik doe is haar negeren)...heb hem verteld dat ze liegt over zoveel dingen,en hij zegt daar dan op: "ik WIL het niet inzien dat ze dat doet" dus hij geeft het dan toch dat er iets niet klopt met haar gedrag.hij ging erover nadenken zei em...ok hij is verliefd,maar voelt ook nog veel voor mij,en hij zegt dat hij blind is...dus er is mss nog hoop...ik hoop dat hij beseft wat ze doet...het lukt al omdat hij weet dat hij het niet wilt inzien