Hee allemaal. Ik wil graag mijn verhaal doen over hoe het nu allemaal precies zit.. Ik had een vriend waar ik 2 jaar mee samen was inmiddels. Ik heb erg veel problemen gehad thuis en ik ben ook vreselijk goed om mezelf daarin te krijgen. Die jongen hield heel veel van mij en ondanks alles zijn we samen gebleven. Tijden waarin wij allebei anderen hebben leuk gevonden en toch bij elkaar terugkwamen. Die jongen waarover ik hier sprak op de site was mijn beste vriend en in a way ook wel meer. Ik leerde hem kennen op het moment dat het tussen mij en mijn vriend in een dieptepunt zat.

Ik had gesmst of of hij binnenkort open stond om te praten. Laat hij doodleuk weten dat dat wel het geval was en het (gister) wel uit kwam. Ik wacht heel de dag tot hij iets laat horen. Om 11u probeer k m uiteindelijk zelf maar op te bellen, wordt weggedrukt. Ik was behoorlijk pissed. Smst hij terug, ik zit nu bij vrienden kan niet bellen, whatsup. Ja sorry maar hoe respectloos ben je dan.. Je laat toch wel ff horen of het nog steeds uitkomt of niet... Ik kan hier echt niet tegen. Gewoon mij vrolijk maken dat hij wil praten en t drna kei respectloos de grond in trappen.

So far hou ik me nog aan alle regeltjes. Gister las ik ook weer dingen door die ik van hem kreeg, was wel even overstuur maar gelukkig kon ik mijn hoofd weer snel leeg krijgen. Hij is nog steeds non stop in mijn hoofd maar ik ben wel reeel genoeg dat hij op het moment tegen me heeft gezegd dat hij niets wil. Als ik hier weer voor de duizendste keer tegenin ga geef k mijzelf op een presenteerblaadje en zo ben ik niet en zo wil ik al helemaal niet overkomen. Ergens vind k t ook gwn n sukkel dat hij alles wat we hadden aan de kant zet zo van achja ik sta nu op eigen benen toedeloe.