Soms is het echt afvragen hoe ik de dag door ben gekomen.. de ene keer schiet de dag voorbij, de andere keer kruipt hij voorbij.. en HEEL die dag is er maar 1 ding dat in je hoofd zit.. HIJ!

Ik zit nu al diep in de stress.. morgen ga ik ergens heen waarvan ik weet dat ik hem daar tegenkom, maar ik heb daar al zo lang zin in dat ik er nu toch wel echt heen wil.. ook al gaat hij ook.

Ik weet niet wat er door me heen zal gaan als ik hem weer zie, het lijkt aan de ene kant zo lang geleden dat ik hem zag, aan de andere kant lijkt het nog zo kort..

Ik mis hem en ik hoop dat ik het morgen re

En ja hoor het is weer zo ver, het weekend is weer begonnen.
Gelukkig dit weekend wel volgepland zodat ik niet zo heel veel tijd heb om na te denken.
Ik vind het wakker worden het ergste, zo alleen en dan kijk ik naast me en daar is een grote lege plek waar hij voorheen altijd lag, geen arm meer om me heen, geen goedemorgenkusje, geen gestechel wie voor hem de koffie gaat zetten en ofdat de kat vrij mag lopen ja of nee, helemaal niets behalve een eenzame morgen.

En ook nog is het spannend, ik heb hem een korte brief geschreven dat ik hem mis en nog aan hem denk en als de liefde dan echt niet meer wederzijds is of dat we in de toekomst misschien dan vrienden kunnen zijn, en vandaag heeft hij dus de brief ontvangen.

ik dacht vandaag weer veel aan hem, alleen voelde ik er niks bij. meestal als ik aan hem denk doet het pijn maar deze keer niet. heb hem natuurlijk al een tijdje niet gezien. ben benieuwd als ik hem weer zie ga ik hem cker weer leuk vinden. kheb alleen nog maar kans dat ik hem zie bij het uitgaan, ik hoop het niet. want cker bij het uitgaan vergeet ik hem eventjes omdat er dan andere jongens zijn en vrienden en vriendinnen, ik heb gemerkt dat veel praten over hem helpt. en schrijven ook. maar het gaat in ieder geval nu heel goed met me.

Zo opvallend!! Toen we nog samen waren keek ik echt uit naar de weekenden waarin we altijd wel iets leuks deden. Nu zie ik gewoon echt tegen die weekenden op. Gelukkig heb ik a.s. zaterdag een verjaardag van een vriendin en gaan we daarna uit. Toch heb er moeite mee om me weer in mijn vriendenkring te mengen. Mijn (ex-)vriend ging altijd voor en daardoor had ik weinig tijd voor andere vrienden. Een grove fout waar ik nu de consequenties van inzie. Maar ja, ik ging ervan uit dat we dan ook "eeuwig" samen bleven.
Vandaag wel een redelijk goede dag gehad. Druk, dus dat is altijd goed. Dan heb je weinig tijd om na te denken. Maar ja, morgen.....afwachten!

Bedankt voor jullie lieve reacties...

Vandaag gewerkt, niet zo heel druk, dus weer de hele dag aan hem gedacht. Er gaat zoveel door mijn hoofd, wat moet ik nou doen om het weer goed te krijgen, te maken, en hoelang moet ik nou nog wachten..

Toen ik thuis kwam heb ik gegeten, en daarna.. ja hoor heb ik hem gebeld. Geen ruzie niks, gewoon een normaal gesprek. Ik vraag met mn stomme hoofd of hij niet zin heeft om wat te doen vanavond, hij zegt dat hij al twee avonden laat op bed ligt en vanavond er op tijd in wil, een andere keer mischien..

vast niet dus

waarom kan ik mezelf nou niet tegenhouden om hem te bellen, ook al neem ik het me nog zo goed voor hem niet te bellen.. uiteindelijk bel ik toch!

Gek eigenlijk....dat je pas beseft hoe gek je van iemand bent als je het kwijt bent! Ik heb zelf een relatie van 3,5 jaar beeindigt en deed een beetje lacherig tegenover mijn ex, maar begin steeds beter te begrijpen wat hij voelde.
Vandaag heb ik echt een rotdag. Als ik dan hoor dat het erg goed met hem gaat en dat hij me niet mist voel ik een scherpe pijn in mijn hart.
Ik zit veel alleen thuis en heb behoefte om weg te gaan met mensen die mijn verleden niet kennen en met mij omgaan om wie ik ben. Niet "de ex van.." en hoe zielig ik wel niet ben. Niemand begrijpt toch hoe ik me voel.
Of het nou een liedje op de radio is of een reclame van de Albert Heijn...overal zijn herinneringen.

is this what they call life ?
constant wenen denken wenen en kijken tis allemaal zo erg
ik had al mijn liefde in hem gstoken en nu zit et nog steeds in hem
nu vrijt hij met één van mijn beste vriendinnen
k'ben al een paar keer bij hun langs geweest
gewoon om zen face te zien , de face die ooit in mijn ogen keek en zei ik laat je nooit alleen
als ik dan bij hun zit zitten ze daar zo verliefd en tis net alsof ik niet besta , iedere keer als hij met haar flirt haar zoent of voor haar zingt breekt men hart beetje bij beetje
ik snape et niet was ik dan zomaar een nr in de rij voor hem,?