Hallo allen!
Ik begin open vrolijk en positief, ik zou hier echter niet zijn als ik niks op mijn hart heb liggen. Ik kan nu, op dit moment moeilijk bij mijn gevoel komen, wat vind ik hier nou echt van? Hopelijk kunnen jullie hier een steentje aan bijdragen door wat inzichten te geven.
Ik heb zo'n liefdesverdriet dat ik serieus bang ben dat ik het niet overleef.
Ik kan niet meer werken, ik ijsbeer alleen maar heen en weer
Ik ben obsessief en hoor zijn stem steeds door mijn hoofd de eerste keer dat hij " I miss you " zei.
Vorige week kon hij het niet terug zeggen toen ik het zei, hij praatte er overheen.
Alles is veranderd in een paar weken tijd, ik voelde je langzaam
Wegglippen.
En nu lijkt het of ik gevangen zit, niets geeft plezier ik kan alleen nog maar huilen.
Ik ben bezig met wat oude accounts opruimen. Tot mijn verbazing zag ik dat mijn laatste contact hier van 10 jaar geleden is. Toen ik mijn oude berichten teruglas, kon ik de pijn bijna weer opnieuw voelen. Maar realiseer ik me nu dat die verbroken relatie ervoor heeft gezorgd dat ik nu met een heel fijne nieuwe man samenwoon, die ik nooit had willen missen. Het had tijd nodig, veel tijd Maar uiteindelijk ben ik er beter en sterker uitgekomen.
Dat klinkt allemaal cliché, dat weet ik. Maar clichés zijn er niet voor niks .
Ik heb een relatiebreuk van nu 2 maanden.
Prachtige relatie gehad van anderhalf jaar.
Vol met liefde, aandacht, romantiek, genegenheid, goede sex.
Kortom alles perfect, ik dacht dat ik mijn droomprins gevonden had, mijn soulmate.
3 maanden geleden zouden we zelfs samen een huis kopen en verbouwen voor onze kids.
Maar ... plots had hij tijd nodig voor zichzelf zei hij en dit terwijl het huis zijn idee was.
En toen begon de hel, mijn wereld stortte in elkaar.
Hij vroeg me om hem even tijd te geven.
Dit deed ik niet, ik bleef bellen en appjes sturen.
But there will come a time, you'll see, with no more tears.
And love will not break your heart, but dismiss your fears.
Get over your hill and see what you find there,
With grace in your heart and flowers in your hair.
Ik heb voor de rest eerst niet zoveel te melden. Het leven is wederom een hel zoals gewoonlijk. En elke keer tuin je weer in dezelfde smoezen en gelul. Ik ben er klaar mee, helemaal!
Tegelijkertijd.... Je maag begint te draaien, de eenzaamheid, herinneringen komen op.... Gatverdamme...
ben ik weer heb nu 10 jaar een knipperlichtrelatie gehad.ben nu 6 maanden bij haar weg.heb haar 6 maanden niet gezien of gesproken.zij had wel apps gestuurd maar daar heb ik steeds niet op geantwoord.maandag stuurde ze waar ik was .toen kon ik de verleiding niet weerstaan en heb terug geappt.we hebben elkaar even gesproken.maar nu voel ik me toch weer zo slecht .maar ik moet haar loslaten ze heeft me nu 5 keer vaarwel gezegd .maar wat hou ik nog van die vrouw.5 keer in de liefdesverdriet gezetten voor 1 vrouw.hoe kom ik los van haar ?