Zit al weer 2 dagen in een flinke dip. Op de een of andere manier spookt mijn ex maar door mijn hoofd. Het is nu +/- een maand na onze laatste (heftige) confrontatie. Na deze confrontatie had ik al het gevoel een terugval te hebben, maar nu lijkt het wel alsof ik weer terug bij af ben. Ik heb zelfs weer klachten in mijn schouderbladen en rug. Puur klachten tengevolge van stress. Op mijn werk is het de laatste tijd vrij rustig, dus hier is geen sprake van stress. Het is stress veroorzaakt door het vele gepieker en gemaal. Ik denk heel de dag aan V. en hoe langer ik word verwijderd van ons laatste contact des te heftiger het besef wordt dat het definitief over is tussen ons. Ik had nog altijd de stiekeme hoop dat V. een spel aan het spelen was. Dat ze me wilde laten voelen wat het is om haar een tijd te moeten missen en dat ik er voor mezelf achter kon gaan komen wat ik nu eigenlijk wil. Die hoop begint zo langzamerhand te vervliegen.

Hoi luitjes,

Weer een update van mij. Zoals ik al had verwacht heb ik geen antwoord gekregen op het e-mailtje dat ik vorige week zondag aan mijn ex heb verstuurd. Ik ben haar ook nergens meer tegengekomen.

Toch wel weer nieuws uit het kamp van mijn ex. Mijn moeder en schoonmoeder zijn goed bevriend. Afgelopen zaterdagavond is mijn moeder daar dus even op visite geweest. Mijn ex-vriendin was er ook. Ze zaten met zijn 5-en gezellig in de achtertuin. Eigenlijk spraken ze niet over mij totdat haar ouders even naar binnen liepen. Mijn ex begon toen gelijk over dat akkefietje op Koninginnedag in mijn stamkroeg. Ze vertelde een ander verhaal dan dat ik deed. Ze zei bevoorbeeld dat ik mijn excuses kwam aanbieden voor het feit dat ik haar genegeerd had bij de benzinepomp en dat ik haar daarna iets noemde wat ik hier maar niet zal noemen. Daarna zou ze door het lint gegaan zijn. Ik zou haar tijdens de strubbelingen met die vriend van haar ook een tik hebben gegeven waardoor ze viel..

Afgelopen zaterdag heb ik zoals de rest van Nederland Koninginnedag gevierd. 's Middags ben ik met een stel vrienden naar Rotterdam geweest. Heb me daar uitemate vermaakt. Het was beregezellig. Eenmaal terug in mijn woonplaats zijn we richting onze stamkroeg gegaan. Ik was best gaar van die dag, dus na een kwartiertje daar te hebben rondgehangen ben ik even naar huis gegaan. Ik moest gewoon ff een uurtje pitten anders zou het niets meer worden.

Rond een uur of 10 was ik weer terug in de kroeg. Het jazz-festival in het winkelcentrum was al in volle gang. Ik besloot daar even een kijkje te gaan nemen. In de menigte zag ik mijn ex-schoonvader staan. Ik ben even op hem afgestapt en we hebben een leuk praatje gemaakt onder het genot van een biertje. Mijn ex-schoonmoeder was er ook. Ik heb met haar een emotioneel en goed gesprek gehad. Ze wilde weten hoe het mij ging. Ik vertelde haar dat het beter gaat, dat ik een goede psycholoog heb gevonden en dat mijn medicijnen aan zijn geslagen. Ook hadden we het over mijn moeder.... die zit op dit moment eigenlijk in hetzelfde schuitje als ik. Ik zal daar niet teveel over uitwijden.

Velen van jullie zullen ongetwijfeld wel weten hoe het is om je ex-vriendin of vriend te idealiseren. Zelf ben ik hier fenomenaal goed in! Echt... als daar kampioenschappen in waren, dan zou ik het ver schoppen denk ik! Anyway.... ik heb misschien een maniertje die het vergemakkelijkt om te stoppen met idealiseren. Je moet eens rationeel naar bepaalde dingen gaan kijken en je iedere keer bepaalde vragen stellen omtrent je verbroken relatie.

Toen je je vriend/vriendin leerde kennen voelde je je waarschijnlijk eerst al tot hem/haar aangetrokken. Het was de persoon die voldeed aan het beeld van iemand die bij jou past. Je voelde je aangetrokken tot de uiterlijke kenmerken. Ook was de persoon waarschijnlijk aardig. Dit is eigenlijk de eerste van de 3 fases waarin je je relatie kunt onderverdelen:

Ga ik net tanken... wie staat daar in de tankshop? Mijn ex! Ik zag haar auto al bij pomp 5 staan. Ik denk..ach.. eens kijken hoe ze reageert. Mijn auto dus volgegooid en haar staan observeren. Ze kocht volgens mij iets te drinken en wat te snoepen. Toen ze bij de kassiere stond ben ik naar binnen gegaan. Er stond nog een man voor me. Ze was een beetje joviaal aan het doen met die kassiére en toen ze zich omdraaide zag ik dat ze schrok. Ik zag een fractie van een aarzeling om gedag te zeggen, maar mijn stalen gezicht maakte denk ik dat ze dat niet deed. Toen liep ze me strak voorbij en ik zag aan haar gezicht dat ze het niet echt fijn vond. Net als ik overigens.

Ik ben alweer 3 maanden vrijgezel en denk nog iedere dag aan mijn ex-vriendin. Zo nu en dan geniet ik echt weer van het vrijgezel zijn, alleen er zijn nog vaak momenten dat ik me afvraag of mijn ex ooit nog contact met me zal opnemen. Momenten dat ik me afvraag wat ze op dit moment doet, of ze me weleens mist, of ze uberhaupt nog weleens aan me denkt. Ook vraag ik me af waar ze uitgaat en met wie. Misschien heeft ze zelfs wel een nieuwe vriend of heeft ze iemand op het oog.

Die gedachten zijn nog steeds erg pijnlijk en ik kan ze maar niet loslaten. We zijn dan ook 5.5 jaar samen geweest, dus dat laat je niet zomaar los. Toch vind ik dat het nu wel eens mooi geweest moet zijn met dat gemaal en geanalyseer. Ik ben verdomme al 3 maanden verder en nog beheerst die griet op veel momenten mijn leven. Als jullie mijn verhaal gelezen hebben, dan weten jullie dat het tussen ons niet zo fraai is afgesloten en dat we nu geen contact meer hebben.