Ik had voor hem gisteren een verjaardagskaart op de bus gedaan. Omdat ie vandaag jarig is dus. Toen ik gister avond thuis kwam ben ik ook nog ff op zijn weblog wezen kijken.

Daar stond in dat ie pas geleden iemand heeft ontmoet, een heel verhaal heeft ie er van gemaakt. Het had over mij kunnen gaan, zoals hij de manier van doen tussen hun omschreef. Zij komt als ze bij hem wilt zijn en gaat weer als ze weer met haar zelf wilt zijn. Als ie niet had geschreven dat hij haar net ontmoet had, dan had ik het echt kunnen zijn.
Alleen tja, ik was zeker niet goed genoeg of niet nieuw genoeg meer. Ik weet het niet en begrijp het nog steeds niet. Het was meestal zo gezellig met elkaar. Zelf zegt ie dat het ouwe zooi is wat ie er op had gezet, ik geloof dat ie liegt.

...Is het leeg.

Zoenen en friemelen met een anderen vind ik not done en al helemaal niet als je dan ook nog zegt dat het je niets kans schelen wat een ander daar van zou vinden of voelen.

Wat een hond zeg, bah. En het men niet eens durven te vertellen, nee, ik moest het via een smsje krijgen terwijl hij vredig naast mij lag te slapen. Ik vond hem er altijd uitzien als een baby'tje als ie lag te slapen. Nadat ik het smsje had gelezen vond ik hem meer op een duiveltje lijken.

Ik schopte hem wakker en duwde mijn gsm onder zijn neus. Hij las het smsje en zei: "ik ga douchen."
Ik was naar beneden gegaan en ging buiten zitten mokken. Later kwam hij ook naar beneden en vroeg of ik boos was. Enfin, erg lachwekkend vond ik het niet nee...

De keuze is moeilijk, of misschien maak ik het gewoon moeilijk voor mij zelf.
Al 1,5 jaar gaat het op de zelfde manier: Aantrekken en Afstoten. AL 1,5 jaar houd en haat ik van hem afwisselend en soms ook tegelijk. Vaak denk ik: "Wat ben jij een prachtige man, maar waarom ben je soms zo verrot van binnen".

En nog steeds, als ik zeg weg te gaan dan komt hij achter mij aan. Dan doet hij opeens wel moeite voor me. Leuk dat het iedere keer weer werkt natuurlijk, maar het kost wel iedere keer weer een stukje energie. Uiteindelijk krijg ik er toch nog minder mee terug dan wat ik er in steek.

Lang geleden dat ik iets heb neergezet. In die tijd is er zo veel gebeurd, zoveel dat ik niet eens precies meer weer wat. Hij heeft ondertussen zelfs nog een ander gehad, maar dat werkte niet want ik zat nog te veel in zijn hoofd, zei hij. Terwijl hij mij juist heeft gedumpt voor haar toen. Ik had totaal geen zin meer om nog enig contact met hem te hebben, hij had mij gedumpt kon ie oprotten ook. Maar na elkaar 3 maanden niet gezien of iets van me zelf laten horen te hebben, kwamen we elkaar weer tegen in de kroeg. De kriebels in mijn buik kwamen weer terug na de eerste kruizende blik. Ik was nog steeds verliefd (hoe krijg ik het voor elkaar!). Hij lachte naar mij met zijn afschuwelijk glimlach die ik niet kan weerstaan. Maar nog steeds boos en geen behoefte aan contact bleef ik vastbesloten zitten waar ik al zat. Efin, het maakt niet uit hoe het kwam...uiteindelijk werd ik de volgende ochtend wakker in zijn bed...waar een schurk naast mij lag die mijn handje nogal stevig vast hield. Het heeft toen nog enig kracht gekost om mijn hand los te krijgen.

Midden in de nacht, wij samen, buiten in de duinen, zonder nog maar enig besef te hebben dat er nog meer levende zielen op deze wereld rond dolen. Altijd vertelt hij mij dat hij me geen valse hoop wil geven, nog zielsveel van haar houdt en maar mij niet kwijt wil. Altijd heb ik dat voor lief genomen, soms met wat moeite, maar dan nam ik afstand. En toch kamp ik ook nog met dat zelfde probleem soms. Die nacht leken er heel even geen ex-en meer te bestaan en lagen we stil naar de sterren te kijken.

Opeens zei hij: "Als jij ooit besluit dat dit niet meer werk tussen ons, en weer met een ander gaat en daarna weer met een ander en daarna weer...Eindig je dan weer bij mij?" Ik zei tegen hem dat ik al van hem hou en als het niet meer zou werken dat ik dan liever alleen blijf, maar stel dat ik wel ooit zo'n besluit neem en op een dag bij hem terug zou komen of hij dat erg zou vinden. Hij zei dat ie dat 'geheel niet erg' zou vinden. Daarna was het een tijd stil en hij ging recht op zitten en zuchtte diep. Ik vroeg hem wat ie nou weer te zeuren had. Ik zag al weer die impulsieve blik in zijn ogen die weer genoeg zei maar hij moest er nog wat bij zeggen: "Zullen we trouwen? Dat zou echt grappig zijn."

Ben ik weer eens, of nou ja ik was er nog eigenlijk
Zoals ik wel eens vaker doe was ik lukraak liedjes aan het downloaden en ineens dacht ik; laat ik eens "charm you" gaan zoeken bij songtitels. Ik had geen idee of het een liedje was die bestond...maar ja dus...en eigenlijk geloof ik niet in toeval, maar het is zo'n toeval dat die hele tekst gewoon mijn gevoel precies weergeeft zoals ik het ook op dit moment voel. Ik moet hier de songtekst gewoon even neer zetten, persoonlijk vind ik het echt een mooie tekst! Ik heb hem onderaan ook nog in het Nederlands gezet, eigenlijk omdat mijn engels zo vreselijk slecht is dat ik bijna alles vertaal in het Nederlands (klinkt dom, is het ook) het is misschien wel een beetje te letterlijk vertaalt, maar volgens mij klopt het wel..hmm.

I'm gonna wash that shirt that smells so much like you.
I'm gonna put away all those pictures,
that's something I never thought I'd do.
Oh, why pretend you love me like before,
when I know I just don't charm you anymore?

I'm gonna stop looking for your car driving around.
When I'm near your house I won't call it your side of town.
I won't hope it's you that's knocking on my door,
'cause I know I just don't charm you anymore.

I used to make you laugh,
and make you have to catch your breath sometimes.
And you would always do the same for me,
and though that gentle touch I miss so much,
are things you do no more.
Like hug me when we're walkin',
and kiss me when we're talkin'.

I guess I thought those days were just a phase,
A temporary thing.
Like measles or a job that just don't pay.

De laatste paar weken zit ik niet echt lekker in mijn vel. Ik moet weer steeds aan hem denken en merk ook dat ik stiekem soms een beetje verliefde gevoelens voor hem heb. Waar ik mij eigenlijk echt druk om maak zijn mijn twijfels of hij niet zoent of seks heeft met andere vrouwen. Natuurlijk kan ik dat wel aan hem vragen en ik zal dan vast ook een eerlijk antwoord krijgen. Maar waar ik bang voor ben is dat ik hem daar mee misschien wel wegjaag omdat hij vind dat ik me met dingen bemoei van zijn leven waar ik me niet mee mag bemoeien. Steeds vaker merk ik dat ik bezig ben als een struisvogel te gedragen, als ik maar net doe alsof het er niet is, dan is het er ook niet. Ik wil hem niet kwijt, iedere keer wanneer ik naar hem kijk voel ik dat ik veel van hem ben gaan houden, en dit had ik niet met me zelf afgesproken. Ik had het plan om het leuk voor de leukigheid te doen en hem te zien als leuk extraatje voor af en toe. Maar hoe meer ik er over na denk, des te meer merk ik dat ik hem zo graag zie en iedere nacht veilig tegen hem aan wil liggen en zijn warmte te voelen. Nou, niks leukigheid dus.