De lente is geen goede periode voor de liefde in mijn omgeving. Nu wil het toeval dat de relatie tussen mijn beste vriendin & haar vriend net ook na 2 jaar geëindigd is. Natuurlijk wens ik haar alleen het beste & treur ik met haar mee, maar iemand hebben die net hetzelfde meemaakt als jij op net hetzelfde moment... Ze begrijpt wat ik zeg, meer dan wie ook.

We zijn deze middag gezellig op een terrasje gaan eten & hebben ons even helemaal laten gaan. We hebben alle slechte eigenschappen van onze exen opgesomd & daarna de redenen waarom we beter verdienen. Ze zit niet helemaal in dezelfde positie als ik, omdat zij degene was die het uitmaakt, maar dan wel na de relatie ontelbaar veel kansen te hebben gegeven. Ik denk dat deze middag ons allebei deugd heeft gedaan. Ik sta alleszinds weer een stapje verder.

Nou, de afgelopen dagen gingen redelijk..alleen snachts is klote en 's ochtends wakker worden is echt een hel...tis nu bijna 1,5 week uit, en ik heb hem al een week niet gesproken..volgens mij gat het wel goed met hem..ik moet het loslaten...alleen is het niet normaal dat we elkaar niet meer fatsoenlijk gesproken hebben...nu hoor ik net van me zusje dat hij op msn wel regelmatig on line is...en ik zie hem dus nooit...dat houdt dus in dat hij mij ook geblokkeerd heeft...het komt allemaal zo hard over, net alsof hij helemaal van me af wilt..net alsof hij alleen maar aan zichzelf denkt, de relati

Na 7 weken is het nog niet over. Het is eigenlijk net begonnen. Nu pas realiseer ik me waarom geen contact zo belangrijk is. Ik wilde zo graag contact met hem omdat ik hem niet kwijt wilde. Maar ik BEN hem al kwijt...

Ik realiseer me dat nu pas en nu ineens komt dan ook de klap. Ik ben hem kwijt... Hoezeer ik nu ook hem zou willen bellen (gelukkig kan dat niet door het tijdsverschil) mag ik van mezelf er gewoon niet aan toegeven.

Ik heb gelezen wat hij aan zijn vrienden stuurde in november via de mail, zo lief! En wat hij mij voor berichtjes stuurde... Het doet me hem weer zo erg missen! Maar ja, hij is nu niet meer dezelfde als toen.

voorlopig laatste entry denk ik.

Al mijn verwarring is voorbij. De laatste twee dagen flink gemailt en gepraat met mijn collega, en we weten allebei waar het op staat. Al zal ik haar morgen best missen, zo verward zal ik me niet meer voelen.

Allemaal veel sterkte, ik hoop hier niet te vaak meer te zullen schrijven, maar ik kan het jullie aanraden, het lucht heerlijk op.

V

Hallo allemaal,

Ik ga jullie een verhaal vertellen dat bijna te onwaarschijnlijk is om waar te zijn. In feite komt Natalia nog het dichtste bij wat ik meemaak en hoe ik me voel in de tekst van "I want you back". Want daar draait alles om. Ik ben toevallig via google op deze site gebotst, en ik had er behoefte aan om nog eens mijn verhaal te doen en jullie mening te vragen. Voor sommige mensen is dit misschien enigszins herkenbaar, ik hoop dan dat ik jullie er een klein beetje mee kan troosten, in de zin dat je niet alleen bent.

Mijn ex-vriendin heeft het uitgemaakt in de zomer van 2001, nadat we ongeveer 10 maanden samen waren (we studeerden samen aan den unief). Ik was zielsgelukkig met haar, ze was mijn eerste en grootste liefde, nu nog steeds. In het begin ging alles geweldig, maar op een bepaald moment heb ik haar (onbewust) vreselijk gekwetst, iets waarvoor ik me achteraf gezien wel kan op de kop slaan. Een jaar later, tijdens ons afstuderen rond juni 2002, is ze samengekomen met iemand anders, ik had daar toen erg veel moeite mee. Maar in november 2002 is die relatie blijkbaar stukgelopen. Hoe raar het ook klinkt, toen ik dat hoorde werd het voor mij een stuk makkelijker om niet meer aan haar te denken en haar te vergeten.

Zo, weer een werkdag. Mooi weer helpt altijd. Leuke reacties van mijn collega gehad over de mail. Alleen jammer, ik was gistermiddag naar het zwembad geweest, en nu bleek dat zij 's ochtends was geweest, hebben we elkaar net gemist. Had er best wel eens in badpak willen zien.

Tijdens de lunch lekker buiten gegeten, samen met haar. Alle collega's mee gevraagd, maar niemand wilde mee, dus viel het niet op dat we samen gingen. Althans, dat hopen we dan maar. Gezellig zitten kletsen, over van alles, maar ook over ons, en goede afspraken gemaakt. Komt helemaal goed, ik heb er gewoon een goede vriendin bij. Alle verwarde gevoelens blijken nu puzzelstukjes te zijn geweest die op hun plek vielen. Liefde kan pijn doen, maar ook mooi zijn.

Ik krijg de laatste tijd veel complimentjes over hoe ik met de situatie omga & dat doet deugd, maar evenveel keer wordt me de vraag gesteld wat ik nu nog precies voel, wat ik zou doen als hij morgen weer terugkomt.

Wel, niet veel. Hij heeft me niet alleen bedrogen, hij heeft er ook nog staalhard over gelogen. Tussen ons is alles wat er ooit was stuk. Onherstelbaar stuk. Ik vertrouw hem niet, & doordat hij mijn hart zo gebroken heeft ben ik hem ook in een ander licht gaan bekijken. Ik hou niet meer van hem zoals ik dat nog niet zo lang geleden wel deed.

Ik zal altijd de jongen missen die ik dacht dat hij was. Maar de realiteit is dat hij niet bestaat. De jongen die me dit heeft aangedaan is niet degene waar ik zo verschrikkelijk verliefd op was. Het is iemand anders, iemand die ik niet eens graag mag. Ik verdraag het niet dat hij naar me kijkt in de les, ik verdraag zijn smsjes niet...