Hoe heb ik het zo kunnen verneuken!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Dat is wat ik me de hele tijd afvraag. Hoe en waarom? Zo een lieve meid die alles voor me doet en over heeft en zo een klootzak en respectloos ben ik.Waar haal ik eigenlijk de ballen vandaan om zo tegen haar te doen?Heb er nu een klein weekje niet gesproken en via email heeft ze gestuurd dat ze neit meer wil doorgaan met ons en dat ze me voorlopig niet wil spreken.Pijn pijn pijn is het enige wat ik in me hart voel nu.Ja, ik weet t, het komt allemaal goed etc. Maar dan toch zo een lieve mooie meid, kan ik het mezelf verggeven das de v

ik heb gister met mijn ex gesproken msn. het gesprek ging wel moeizaam, ik wist niet echt wat ik moest zeggen( mijn hart ging tekeer) hij wist het ook niet echt. hij vroeg wel hoe het met me ging en dat ie spijt heeft dat het zo afgelopen is enz. hij vroeg ook of ik nog aan hem dacht . dus ik zei: JA . maar hij ging dus uit en ik ook. ik kwam hem daaro dus tegen, jeetje ik voelde echt niet op mijn gemak. hij vroeg alleen nog hoe het ging enzo ging soms bij ons dansen enz. ik probeerde het naar mijn zin te maken maar dat lukte voor geen meter, hij trouwens ook, danste met tegenzin. hij hield wel een beetje afstand, alleen als ie langs me liep dan aait ie even over mijn rug, maar ik ben blij dat we toch nog een beetje normaal tegen elkaar kunnen doen.

Vandaag is het echt weer een gevecht tussen verstand en gevoel.
M'n gevoel zegt, ik mis hem zo, ik wil hem weer bellen. Maar gelukkig overwint mijn verstand en ga ik het dus niet doen.

Dagen als deze zouden ze eigenlijk af moeten schaffen. Niks te doen enzo. Echt weer zo'n dag dat je wakker wordt en hem eigenlijk meteen als mist en dat gevoel dat heel de dag dan weer door gaat. Wanneer houdt dit nou eens op! Wanneer kan ik nou eindelijk eens even een half uurtje niet aan hem denken of missen!
Dit is echt niet normaal meer, ik heb dit in vorige relaties echt nooit gehad! Wat maakt hem nou zo speciaal dat ik alleen nog maar aan hem kan denken.

Ik ben ziek. Snotterig, keelpijn, hoofdpijn. Gewoon en griepje dus. Zal ook wel met de laatste weken te maken hebben. Ik schommel een beetje tussen mijn gevoelens en dat is emotioneel erg zwaar.
Mijn vorige dagboekbericht was wat deprie en zo voelde ik me ook. Ik ben nadat ik het berichtje geschreven had in tranen op mijn balkon gaan zitten. Vlak daarna kreeg ik een berichtje van mijn ex. "Heb je zin om mee te gaan naar het strand achterop de motor? We gaan met z'n 4-en. Dan kom ik je nu ophalen." Mijn hart maakte een sprongetje en mijn tranen waren meteen weer verdampt! Na wat leuks aangetrokken te hebben kwam hij me inderdaad ophalen en hebben we een topdag gehad met z'n 4-en. Lekker de hele dag in de zon, op een terras met lekker wat te drinken en leuke gesprekken. Eenmaal weer bij mijn ex thuis hebben we nog een pizza gegeten. De andere twee gingen weer weg, waarvan één vriend later weer met ons mee ging naar Scheveningen. Mijn ex en ik hebben anderhalf uur samen gezellig bij hem thuis gezeten om daarna weer met de auto naar Scheveningen (crazy pianos) te gaan. Het was gelukkig niet zo druk, maar heel gezellig. Er hing een leuke spanning tussen mijn ex en mij en ik genoot er wel van. Ik had van een aantal barmannen sjans en ben daar een beetje op in gegaan. Ook een beetje om mijn ex te pesten natuurlijk....

Ik ben nu 25 jaar getrouwd, m'n vrouw is afgelopen februari gaan skien met haar broer, heeft veel plezier gehad, wat ik haar gun: 'n tongzoen of afschiedkus na het apresskieen kan ik me nog voorstellen. Nu ontdekte ik eergisteren dat een van die vakantiegasten haar heeft achterhaald via har naam en daar waar ze werkte, en ze hebben (meermalen) elkaar ontmoet en schijnbaar vindt er dagelijks contact plaast vis mobile en sms-jes. Als ze nu daar ter plekke een keer flink van bil was geweest vanwege lust, drank, etc dat had ik nog voorstellen, verliefdheid kan een ieder overkomen, maar ik had liever gehad dat ze dat na een week had gezegd en niet 9 weken door was/is gegaan.

vandaag ben ik voor de zoveelste keer weer eens wakker geschud door HEM.
we waren aan het praten aan de telefoon, en hij zei iets over mij waar ik het dus totaal niet mee eens was en ik wilde niet dat iemand maar zeker HIJ niet zo over mij dacht, dus ging ik in verdediging en toen ik dus aan het praten was ging hij fluiten...zo iets minderwaardigs..dus ik vroeg waarom fluit je nou? hij antwoorde dat hij daar gewoon zin in had..
en even later zei hij : "het intresseert me niet hoe jij erover denkt.."
nu heeft hij me dus echt wakker geschud en ik bel hem echt nooit meer, en als hij belt neem ik niet meer op! want hoe respectloos kan je met iemand omgaan? door gewoon te gaan fluiten als je aan het praten bent..

nou ik probeerde mijn ex te vergeten wat me redelijk goed lukte eigenlijk! dus ik ging naar koninginnedag ik ging gewoon eerder met vriendinnen, hotelletje pakken enzo het was echt gezellig veel lol enzo, dus toen we eindelijk naar bed gingen pakte ik mijn mobiel om mijn wekker in stellen zie ik een berichtje. ik lezen was het mijn ex ! dat hij hoopte dat het goed met me gaat, en dat het goed met hem ging en dat ie snapt dat ie me erg gekwetst heeft en dat het zo spijt dat ie me zo gekwetst heeft, en sorry dat het zo afgelopen is. en toen nog eenpaar keer sorry. ik wist niet wat ik las! en dat na bijna 3 weken niks van hem gehoord te hebben, ik dacht daadwerkelijk dat het hem niks kon schelen, hij moet natuurlijk ook veel werken maar tog.