ze kwam thuis en zei dat ze verliefd was op een collega van haar, na 11 jaar !!!
Tja, wat doe je dan, NIETS, je kunt haar alleen steunen en laten gaan dacht ik toen.
En opeens was ze vertrokken uit ons huisje.
Naar mijn weten heb ik toen ook goed gehandelt. Ik bleef rustig en heb haar spulletjes nog mee verhuisd.
Het doet pijn, vreselijk veel pijn.
Ik kreeg veel steun, maar ja, na twee jaar denkt iedereen dat je erover heen bent en dat je weer gewoon verder kunt met je leventje.
Ik wil wel verder, maar af en toe krijg je toch nog van die dips.
Overal word ik aan haar herinnert. Kreeg net te horen:"heej, weet je wie ik heb gezien?"

Het leek zoveel beter te gaan, mijn leven werd weer een beetje van mij. En nu....
Ik heb al dagen niemand meer gesproken, zit helemaal alleen thuis en wil of kan niemand zien. Zal wel wil zijn.

Het is dat ik mijn zoon van school moet ophalen anders kwam ik het huis helemaal niet meer uit. Ik sluit me af voor iedereen, loop doelloos heen en weer en denk.......aan alles. Ik mis iedereen die gegaan is mijn zus mijn mamma en hem, voor geen van allen was ik belangenrijk genoeg. Iedere spier in mijn lijf doet zeer en is hoe raar het ook klinkt eenzaam. Ik wil niet meer aardig zijn, geen vrienden meer hebben, niemand mag nog in mijn hart wonen, ze gaan toch

Het is nu ongeveer 3 maanden uit na een relatie van 4 jaar achter de rug te hebben. Het was mijn eerste relatie van lange duur. We hadden soms wel meningsverschillen en naar het schijnt was ik niet meer dezelfde tijdens deze relatie. M'n moeder herkende me niet meer zei ze. Ik was veranderd. Zelf merkte ik dat niet echt. Ik was verliefd ik zweefde.
Nog steeds ben ik niet over de breuk heen. Ik voel een leegte, een gemis. Ik weet wel dat het gedaan is maar ik wil het nog altijd niet helemaal accepteren. Ergens heb ik nog een sprankeltje hoop dat het weer goed komt. Ik heb een aantal brieven geschreven, een paar keer gebeld.

Leuk nieuw idee in de categorie 'relatie sites': stilleliefde.nl. "..vervolgens kun je ons een romantische brief naar jouw stille liefde laten sturen. In die brief nodigen wij jouw stille liefde uit naar deze site te komen met het verzoek zich aan te melden en ook een stille liefde op te geven. Wanneer jullie elkaar hebben opgegeven, noemen wij dat een 'match'. Is er een match, dan kunnen jij en je stille liefde dat zien op deze site..". Werkt natuurlijk alleen als heel veel mensen meedoen en het is ook nog betaald. Maar toch... een leuk idee.

Poehee, dacht ik er vanaf te zijn. Mooi mis dus. Nog steeds speelt ze door mijn hoofd. Gelukkig niet zo vaak als voorheen maar naar mij gevoel te vaak. Ik probeer dan te bedenken wat haar zo bijzonder maakt. Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik nog niet los van haar ben. Misschien heeft het te maken dat de naderende lente. (ik leerder haar op de dag van de lente kennen). (Te) vaak nog heb ik haar stem gehoord. De laatste tijd speel ik regelmatig met de gedachte dat ik haar wil bellen. Miscchien moet ik dat maar doen. Op de dag dat de lente begint............

Het is gewoon uit!Het doet zo'n ontzettend veel pijn! Ik weet gewoon niet wat ik moet! Ik hou van hetm, Echt! Ik wil hem niet kwijt! Het doet echt pijn. Deze pijn ken ik niet.Het komt zo dichtbij het gevoel van de dood. De pijn dat er iemand uit je leven wordt gerukt, of ju nu wilt of niet! Iemand waar je van houdt. WAt moet ik zonder hem?Het is zo leeg, voel me zo alleen. Ik wil me niet meer zo eenzaam voelen als voordat ik met hem ging. Het liefst stop ik met school, maar ik moet de huur betalen. Nix kan me meer schelen. Ik ging met hem mee op vakantie, naar zijn familie..Ik deed het voor ONS, om hem beter te leren kennen.

En weer een week overleeft, dit weekend weer veel te veel gezopen, dikke blauwe plek op me reet van waar ik met me zatte kop gevallen ben, aplaus voor het drank orgel Mani.

De rechterkant van mijn gezicht is helemaal dik geworden na een wortel kanaal behandeling, ik zie eruit alsof ik gevochten heb. Ik heb een nieuwe hobby nodig en ik moet NIET NIET NIET meer drinken. En het leek zo goed te gaan de afgelopen week. Thuis drink ik (bijna) nooit ik heb al weken een paar blikjes bier in de koelkast staan. Waarom laat ik me dan vollopen als ik ga stappen, ik moet toch ook nee kunnen zeggen. Ik ben zo pissig op mezelf, sta je lekker voor lul bij iedereen die je kent.