Online gebruikers
- JosephUnlal
De vraag die ik in mijn blog van gisteren stelde, namelijk hoe lang het dit keer zou duren voordat mijn ex weer contact met me op zou nemen, is vandaag alweer beantwoord. Ongeveer 24 uur. Ze vroeg me vandaag via msn of ik nog een keer een gesprek met haar wilde hebben. In eerste instantie reageerde ik slechts kortaf en afwijzend maar na een tijdje ontstond er toch een conversatie.
In het kort kwam het er op neer dat mijn ex het liefst gewoon contact met mij wil blijven houden. Het is voor haar net zo moeilijk om geen contact met mij te hebben dan voor mij om wel contact te hebben, zei ze. Maar daar kan ik echt niet aan beginnen. Ik zie het namelijk al weer helemaal gebeuren dat wanneer we gewoon contact hebben zij vrolijk verder kan gaan met haar leven, ik me slecht blijf voelen, zij op een gegeven moment weer met een andere kerel aan gaat pappen en ik dan wéér helemaal teruggeworpen zal worden. Daar pas ik voor.
Ze vertelde me ook dat ze me mist. Ik zei dat ik haar ook mis maar dat ik op dit moment niet normaal als goede vrienden met haar om kan gaan. "Dan word je toch gewoon weer m'n vriendje" antwoordde ze. Aaaahh, wat een opmerking! Dat is waar ik de afgelopen maanden zo vaak naar verlangd heb. Ik wilde en wil niks liever dan dat wij bij elkaar zijn. Ik mis haar en ik hou van haar, maar ik kan er niet op ingaan. Dat heb ik haar ook gezegd, inclusief mijn twee redenen daarvoor. We weten natuurlijk niet of het dit keer wél goed zal gaan. Ik ben weliswaar veranderd in de afgelopen maanden. Ik ben bereid meer voor de relatie te doen en te laten en ik ben door al deze shit natuurlijk veel ervaringen rijker geworden. Feit is wel dat het al enkele keren uit is geweest en dat is niet echt hoopgevend. De tweede reden, en misschien ook wel de belangrijkste, is dat ik op dit moment echt niet kan leven met datgene wat zij de afgelopen twee maanden gedaan heeft en ik betwijfel of ik dat ooit zal kunnen. Stel dat we weer een relatie zouden krijgen en we zouden samen op haar studentenkamer liggen, dan zou ik alleen maar kunnen denken aan wat zich daar tussen mijn ex en die kerel heeft afgespeeld. Daar zou ik bepaald niet vrolijk van worden en het zou een relatie onmogelijk maken. Maar wat zou ik graag willen dat ik haar gewoon in mijn armen kon sluiten, dat maakt het allemaal zo moeilijk en zuur.
Ik zei haar dat geen contact het beste is. Op dit moment heeft ze toch niks aan mij. Als ik straks alles verwerkt heb en ik weer sterk genoeg ben, dan kunnen we elkaar weer opzoeken. Voor nu zou dat toch niet werken. C vertelde me dat haar gevoelens voor mij in die tussenliggende periode echt niet zullen veranderen. Ze zou me dan nog steeds zien als iemand waarmee ze wil zoenen, waar ze dicht tegenaan wil kruipen. Ik zei dat als ik die gevoelens tegen die tijd ook nog steeds heb, een hereniging best tot de mogelijkheden zou behoren. Hebben we die gevoelens dan niet meer, dan is dat ook goed. Dan kunnen we tenminste wel weer normaal als vrienden met elkaar omgaan.
Ze had nog wat dingen die ze graag wilde. Ze wilde mijn huisje zien en ze wilde me nog een keer zien en me vasthouden. Dat laatste omdat ze het niet allemaal wilde laten eindigen met een msn-gesprek. Ze zei dat ik dat vast ook wilde. Natuurlijk wil ik haar zien en vasthouden, maar dat maakt het er allemaal niet makkelijker op. Ik heb dus geweigerd en ik zei dat ze maar moest denken aan ons laatste face-to-face gesprek van vorige week vrijdag, toen we elkaar ook nog stevig omhelsd hebben. Dat kon ze niet omdat dat dus niet het laatste gesprek was. Ik zei dat ze daar zelf verantwoordelijk voor was doordat ze contact met me heeft opgenomen. Ook haar verzoek om mijn appartementje te mogen bekijken heb ik afgewimpeld, zelfs toen ze me even later nog belde met hetzelfde verzoek. Ze vroeg of ik open zou doen als ze bij me aan zou bellen. "Nee." Ze vroeg of ik open zou doen als ze op dat moment voor de deur zou staan. "Nee.".
Mijn handelen is niet gebaseerd op wat ik het liefste wil, maar op wat ik denk dat het verstandigste is. Ik zou haar het liefst naar binnen sleuren, samen ideeën maken over de inrichting wanneer alles klaar zou zijn, samen alles in orde maken, samen daar gaan wonen?¢‚Ǩ¬¶
Ik zou heel graag de deur voor haar open doen wanneer ze aan zou bellen, maar dat gaat niet. Ik wil mijn nieuwe woning gebruiken om een nieuwe start te maken en in die plannen komt zij voorlopig helaas niet voor. Wanneer zij daar zou komen zou de woning toch weer iets van haar meedragen.
Schatje, ik hou van jou maar we kunnen niet bij elkaar zijn. Jij bent weg, maar dichterbij dan ooit!
Jaspera je hebt het best
Jaspera je hebt het best gehandeld. Je hart is nu in stukjes. Ik heb het gevoel als je wel zou doen wat ze zou willen, ze inderdaad zoals je al zei haar nieuwsgierigheid heeft overwonnen en weer verder gaat met haar leven, en dat jij je rotter zal voelen.
Je hart is nu in scherven laat het haar niet verder aanstampen tot korrels, zoals ooit Bachelor in ongeveer dezelfde situatie had meegemaakt. Inderdaad tot je zelf sterk genoeg bent om misschien als vrienden om te gaan. Ik had maanden geleden ook een gesprek met mn ex. Ik heb het ook afgwimpeld, omdat als ik ooit een relatie met haar zou weer zou krijgen, ik als we gesclachtsgemeenschap zouden hebben ikm (even bot gezegd) altijd zou denken hoe diegene hem bij haar erin had gestopt....En vrienden blijven, ach, vrienden blijven met iemand die mij met pijn heeft achtergelaten voor een ander? Vrienden doen je geen pijn en ben zulke vrienden liever kwijt dan rijk.
greetz mike
knap hoor!
Hoi Jaspera,
Wat knap van je dat je dat besluit hebt genomen en zo vol kan houden. Ik zou denk ik terugvallen in mijn zwakte als mn ex voor de deur zou staan.
Ik ben het ook met Mike r eens, zulke mensen kunnen waarschijnlijk geen normale vrienden worden. Maar dat kun je inderdaad nog altijd in de toekomst bekijken. Wat nu belangrijk is wat je al doet: gewoon botweg afstand houden. Ik vind t echt goed van je!
Ik zit nl in ongeveer hetzelfde verhaal verwikkeld en ik ben gewoon te zwak om afstand te houden. Ik zoek hem telkens weer op, het komt van beide kanten, maar ik wil/kan er geen stop op zetten...
Ik zal de volgende keer een voorbeeld aan jou proberen te nemen
Liefs,
Wolkje