Ik dacht dat ik over hem was,
maar was eigenlijk wel een stom gedacht van mij.
Ik heb een relatie van 14 maanden met hem gehad,
we zijn nu bijna 2 maanden uit elkaar.
Maar nu begin ik 's nachts weer over hem te dromen...
hoe goed we het samen hadden.
Maar ik heb de laatste tijd ook veel contact met het meisje
dat al zolang gek staat van hem.
Ze praat echt heel de tijd over hem met mij,
dat hem wilt en dat ze hem niet kan krijgen..
Zij zit eronder door,...en ik ook een beetje denk.
Altijd haar constant geklaag en gezaag over hem,
begrijpt zij dan niet dat ik hem wil vergeten ?????

Laatste post voor mij op deze site, ik ben er klaar mee.
Ben ik over Steve...nee, en dat gaat denk ik ook nog wel wat langer duren, maar ik heb mezelf weer gevonden, ik leer mezelf weer lief te vinden. Ik krijg weer een basis waarvan ik verder kan gaan, mooie dingen in het leven te zien, a whole new world just for me.

Ik heb alleen zijn nooit erg gevonden tot ik verlaten werd, nu leer ik weer van mijn gezelschap te genieten, mijn vrienden toe te laten, leuke dingen doen, en stoppen met het hebben van onrealistise dromen. Ik ga niet naar de VS, en ik hoef hem niet meer...ooit, later veel later, komt er wel weer iemand, die echt om me geeft en mijn wil begrijpen.

Vrijdag voor m'n vakantie was natuurlijk een beetje raar gelopen. De dag voordat ik weg ging kwam hij z'n spullen halen. Vreemde dag, na hem weken niet gezien te hebben was hij er opeens weer. Lekker, zo een dag voor je vakantie. Ben er in m'n vakantie dus ook best nog wel mee bezig geweest.

Gelukkig heb ik wel kunnen genieten van de Turkse zon, strand en heb ik me helemaal lens geshopt. De vakantie was echt heerlijk en ik had dus ook helemaal geen zin om na een week weer terug naar Nederland te vliegen.

Gisteren heeft hij me gebeld om te vragen hoe m'n vakantie is geweest. We hebben een tijdje over de vakantie zitten kletsen en over zijn huis, waar hij vorige week de sleutel van heeft gekregen. Ik vroeg of hij het leuk vond als ik een keertje langs kom. Hij belt me deze week om wat af te spreken. Bel je me dan echt? vroeg ik. Waarop hij weer antwoorde; natuurlijk, ik bel je nu toch ook.

Het is vandaag maandag.. en hij is vandaag op vakantie gegaan.. Ik heb dit weekend zo veel stress met hem gehad!!
Op zaterdagavond lag ik thuis te hyperventileren.. terwijl hij ergens aan het chillen was met vrienden.. ik heb (en had) het er echt moeilijk mee dat hij op vakantie is!.. Hij gaat daar gewoon rondneuken..ofzo.. ik weet het eigenlijk niet.. hij zegt wel van niet.. maar welke jongen die naar LORRET DE MAR gaat, komt terug zonder geneukt te hebben??? Nou.. ik denk HIJ in ieder geval niet!
Die gedachte doet gewoon heel erg pijn!!

Hij belde me nog vanochtend.. dat hij bij de bus was en dat hij zo ging vertrekken.. ik had er alles voor over gehad dat hij niet in die bus zou stappen!!

Mijn langverwachte 30ste verjaardag is voorbij.
Ik heb mezelf dus niet echt jarig gevoeld, gistermorgen werd ik echt wakker met zo'n gevoel van wat gaat er vandaag gebeuren .... nou niets.

Ik had het niet verwacht maar eerlijk gezegd wel gehoopt dat HIJ iets zou laten horen maar nee geen mailtje, kaartje, telefoontje of smsje helemaal niets.
Moet nu toch echt toegeven dat dit keer mijn gevoel over hem dus helemaal niet klopt.
Altijd is mijn gevoel over hem uitgekomen, zowel in onze relatie als daarna maar nu hoe pijnlijk het ook is moet ik toch echt inzien dat het niet klopt.

Ik heb altijd gedacht dat hij terug zou komen hoewel ik nu wel zeker weet dat ik dat niet meer wil dat ik hem zeker niet meer terug wil, is het gevoel wel gebleven maar als ik nu zo denk weet ik wel dat ik denk dat hij terug komt op een moment dat ik het niet meer verwacht of hoop maar vandaag had ik daar toch echt wel op gehoopt.

Wat moet ik doen? Ons huwelijk was al enkele jaren slecht wegens puberende kids en werk en geen sex meer enz. Na een gesprek te hebben gehad met mijn vrouw om weer naar elkaar te groeien en meer sex te hebben stemt ze hier in toe! Na 2 weken benader ik haar om naar bed te gaan en ze schrikt achteruit en zegt het nog absoluut niet te willen. Ik vraag haar wat er aan de hand is, wil ze nooit meer, is er iemand anders in het spel, ben je verliefd op iemand anders? Dat is niet aan de orde maar ze weet gewoon niet wat ze wil in het leven, is dit nu alles? Misschien wil ik wel op mezelf gaan wonen ik heb gewoon een tijdje rust nodig zegt ze.

Het is nu al drie maanden geleden dat mn relatie gedaan is na bijna twee jaar. Mn examens zijn nu ook gedaan, zijn slecht gegaan erdoor... Kvoel me zo rot !
Hij wilde terug vrij zijn... alé uiteindelijk kwam het daar op neer. Hij beloofde me er nog te zijn voor mij en dat ik hem steeds mocht bellen of smssen voor eendert wat... Al snel bleek dit niet zo te zijn... Hij laat niets meer van zich horen en dat doet enorm zeer. Ik vraag me steeds af denkt hij nog aan mij? Is hij mij vergeten? Heeft hij iemand anders? Ik zie of hoor hem niet meer. Het is allemaal zo ondraaglijk... Ik zie hem nog altijd graag en ik wil hem horen, zien...