Blog van mrbean

afbeelding van mrbean

Begin te wennen aan vrijgezel zijn?! Juich ik te vroeg?

Begin te wennen aan het vrijgezel zijn, kan juist de aanwezigheid van mijn bijna ex niet verdragen, sinds de ruzie gaat het al wat beter, maar we moeten elkaar niet te vaak zien, het is goed zo. Begin mezelf steeds beter leren kennen, een aardige opsteker dat mijn freelance opdracht (eerste!) binnen is, maar het mooiste is dat ik mijn draai heb gevonden, voel me wel schuldig erover. Betekent dat ik niet genoeg van mijn vrouw heb gehouden?

afbeelding van mrbean

Mail aan mijn bijna ex, wil haar niet kwetsen en haten, maar wil alleen tijdelijk afstand

Lieve schat, het was niet de bedoeling jouw zo upset te maken, echt niet. Het werd zo emotioneel, ik kon niet meer mijn bedoelingen duidelijk maken, het ligt ook bij mij nog te gevoelig.

Kijk, ik wil het als volgt uitleggen.

afbeelding van mrbean

Wil alleen meer afstand, begint zij te janken! Wat verwacht ze van me?

Net een ruzietje, een gesprekje met mijn bijna ex vrouw, wilde de grenzen aangeven, maar zij was daar niet mee eens. Ging nog dreigen met een snelle scheiding, ach, ik liet me niet intimideren, heb toch opgegeven, waarom zou ik nog geloven dat zij mij nog tijd zal gunnen?

afbeelding van mrbean

YES, als freelancer eerste opdracht binnen, voel me opgelucht, maar kan toch niet blij zijn als vroeger

Yes, heb gisteren een telefoontje gekregen, mijn eerste opdracht als freelancer. Heb mijn (ex)vrouw ingelicht, na eerst de kinderen ingelicht te hebben. In eerste instantie een vreugdekreet, schoonmoeder opgebeld, een vriend gemaild. Nadat ik mijn vrouw heb opgebeld bekruipt mij toch een gevoel van verdriet, we hebben net over mijn grenzen gehad, zij erg verdrietig, maar heeft mij toch gefeliciteerd. Ondanks alles kan ik niet zo blij zijn als vroeger, alsof er een rem op zit. Ik ben soms wel boos over, dat ik mezelf geen geluk gun, zit nog midden in de verwerking.

afbeelding van mrbean

Waarom willen we zo graag in een droomwereld leven

Door Jelle's liedje stuitte ik op een prachtig Japans liedje:

Of de Engelse versie ervan:

Dit liedje verwoordt mijn gevoelens van het verlangen naar het ultieme geluk, onvoorwaardelijke liefde, als in een droom, waar ik nooit meer uit wil ontwaken.
Tevens ook verdriet, verdriet om verlies, dat zoiets moois ook voorbij kan zijn...
Zoals bij mij nu, huwelijk van 16 jaar zo maar voorbij.

afbeelding van mrbean

Ik kan ook steeds vaker NEE zeggen!

Goh, vandaag naar het zwembad geweest, erg mooi, een golfslagbad. Veel plezier met de kids kunnen maken. En in het zwembad horen uiteraard ook zwembanden, planken etc. , van die speeltjes, waar kinderen vaak om vechten. Hebben we zo'n plank komen die andere kinderen als gieren op azen. Heb ik net zo'n plank of grote zwemband weten te bemachtigen komen die kinderen mij gelijk vragen of ze die mogen hebben. Nee, nee, neen! Wel zielig, met van die zielige ogen kijkend, maar ik kon ze weerstaan, yes! Wel gemeen, maar die neen werd eigenlijk getriggerd door het neen zeggen tegen mijn vrouw!

afbeelding van mrbean

Yes, ze raakt mijn hart niet meer! Ze blijft wel eisen stellen?! Met koude bamisoep als gevolg!

Gisterenavond kwam mijn vrouw thuis, ze bleef nog in de auto, bellen naar die ander. Ze is net thuis of die ander belt haar al, of andersom. Wat mij opvalt is dat die andere vent haar continue belt als ze hier is, vertellend hoe zielig hij het heeft, na controle in het ziekenhuis, of over zijn verhuizing. Volgens mij is die ander best wel onzeker, prachtig om te zien. Ik denk dat het niet lang meer duurt of die ander begint op de zenuwen te werken van mijn vrouw, ik kan dit aan zien voelen, ik ken haar. Andersom ook, zij is behoorlijk dominant en begint hem al te kneden, you go girl!

Inhoud syndiceren