Blog van jaspera

afbeelding van jaspera

Jarig

Vandaag is het dan zover. Deze datum zal voortaan waarschijnlijk met rood omcirkeld zijn in haar agenda. Het is vandaag namelijk de verjaardag van haar nieuwe lover. Hoe ik dat weet? Lang leve de profielpagina's op internet :S. Ik heb ze enige tijd geleden volledig uit mijn leven verbannen, want al die informatie die ik daardoor krijg te verwerken maakt me alleen maar gek. Ik wil het wel weten maar ik weet dat het me alleen maar pijn doet. Ik durf haar profielpagina niet eens meer te bekijken uit angst dat ze het woordje "single" inmiddels vervangen heeft door "relatie", al dan niet met een ultra vrolijke smiley erbij ofzo :S.

afbeelding van jaspera

Voetbal

Om de één of andere reden krijg ik haar niet uit mijn gedachten. Altijd zit zij daar, er voor zorgend dat ik nergens echt van kan genieten, hoe ik het ook probeer. Zo ook vandaag weer. Mijn favoriete voetbalclub speelde vanmiddag thuis. Ik had mezelf voorgenomen om even niet aan C en haar geliefde te denken, maar gewoon te gaan genieten van een leuk potje voetbal. Toen ik echter eenmaal in het stadion zat was er van dat goede voornemen al snel weinig meer over. Gedurende de hele wedstrijd heb ik aan niks anders kunnen denken dan aan haar. Om mij heen zag ik allemaal heetgebakerde supporters vloeken en tieren bij wéér een gemiste kans of compleet uit hun bol gaan bij het winnende doelpunt.

afbeelding van jaspera

Competitie

14-10-2006

In de situatie waarin ik nu verkeer is mijn favoriete sport mijn favoriete sport niet meer. Ik heb geen plezier meer in tafeltennissen. Om mezelf niet te veel te kwellen speel ik zo weinig mogelijk competitiewedstrijden mee. Zeker thuiswedstrijden laat ik zo veel mogelijk aan mij voorbij gaan, omdat mijn team en dat van haar dan tegelijk spelen. Door de afwezigheid van de kopman van ons eerste team was ik echter de aangewezen invaller. Ook dat team speelt op dezelfde tijd. Ik heb er lang over nagedacht maar heb besloten om toch te spelen.

Ik zit alweer een tijdje in een dip en een confrontatie met haar helpt me daar zeker niet uit. Hoewel we vandaag geen woord gewisseld hebben, voelde het toch alsof er een soort van communicatie was. Een vluchtige blik kan immers ook veel zeggen, al ben ik vandaag niet veel wijzer van haar geworden. Dat hoeft ook niet, ik moet me niet met haar bezighouden.

afbeelding van jaspera

Marathon

Vandaag heb ik dus de halve marathon in Eindhoven gelopen. Voor en tijdens de wedstrijd heb ik niet extreem veel aan haar gedacht. Hoe anders was dit na de wedstrijd. Vorig jaar stond ze nog aan de finish. Nu stond daar niemand. Na de wedstrijd ging ik mijn chip inleveren op het sportcentrum. Dat is vanuit het centrum van de stad nog best een flinke wandeling. Vorig jaar legde ik precies dezelfde weg af, alleen dan met haar aan mijn zijde. Nu liep ik daar helemaal alleen. Met vermoeide benen maar zonder haar. Eenzaam?¢‚Ǩ¬¶

Ik deed precies hetzelfde als dat ik vorig jaar deed. Ik liep naar het sportcentrum, leverde mijn chip in, bezocht hetzelfde toilet, haalde hetzelfde drankje uit de automaat en liep weer terug naar het station. Het contrast met vorig jaar was echter gigantisch. Ik miste iets, ik miste iemand, ik miste haar. Onderweg kwam ik enkele stelletjes tegen. Hand in hand liepen ze door het park. De jongens met hun marathonmedaille om de nek en het meisje aan hun zij, soms elkaar een knuffel of een zoen gevend. En ik liep daar in mijn eentje eenzaam te wezen, genietend van een mooie dag maar tegelijkertijd treurend om de afwezigheid van mij lieve vriendinnetje. Lieve schat, wat had ik je graag aan mijn zij gehad vandaag.

afbeelding van jaspera

Nieuwe start

Dingen delen met je vriendin. Dat is er voor mij niet meer bij. Delen in de zin van het delen van informatie en natuurlijk het delen van je leven. Nou ben ik niet iemand, in tegenstelling tot mijn ex, die om het minste of geringste de telefoon pakt en hetgeen er zojuist is gebeurd meteen wil laten weten. Bij belangrijke dingen of gebeurtenissen ligt dat natuurlijk anders. Toen er afgelopen vrijdag een brief van de woonstichting op de deurmat viel, met daarin de mededeling dat mij een woning werd aangeboden, was mijn eerste reactie: ik wil C bellen en dit nieuws met haar delen! Meteen kwam echter het besef dat die behoefte niet meer relevant is. Zij hoort niet meer bij mij, het is niet meer vanzelfsprekend dat ik haar meteen bel. Maar wat had ik dit heuglijke nieuws toch ontzettend graag met haar gedeeld.

afbeelding van jaspera

Training

Vandaag heb ik C voor het eerst weer eens echt gezien, sinds ik een dikke maand geleden heb besloten om al het contact te verbreken. In de tussentijd heb ik haar één keer zien fietsen, maar dat was maar een paar seconden. Vanavond was ze ineens aanwezig op de training. Normaal gesproken blijft ze op donderdagavond altijd in haar stad om daar woest uit te gaan. Ik weet niet waarom ze er vanavond was, maar ze was er wel. Via het gastenboek op de website van onze tafeltennisvereniging had ze al laten weten dat ze vanavond zou komen trainen. Ze had er een algemeen berichtje van gemaakt, maar ik wist dat het voor mij bestemd was. Omdat ze onlangs beloofd heeft om geen contact meer met me op te nemen maar ze toch wilde laten weten dat ze zou komen, deed ze het op deze manier. Toen ik het las twijfelde ik meteen of ik zelf wel zou gaan trainen. Uiteindelijk heb ik besloten om toch te gaan. Niet omdat ik nou zo graag ga tafeltennissen, de passie daarvoor is al lang verdwenen. Voor degenen die mijn verhaal niet kennen: ik ken haar via die vereniging. Daar is het allemaal begonnen en hebben we samen heel veel tijd doorgebracht en meegemaakt. Het begin van mijn ldvd betekende dan ook meteen het einde van mijn passie voor die sport en zorgde er voor dat ik sindsdien met flinke tegenzin naar de club ga. Ik besloot echter om vanavond toch te gaan, omdat ik vind dat ik niet iets moet laten vanwege haar. Bovendien was ik stiekem ook wel nieuwsgierig hoe het me zou vergaan. Eigenlijk had ik vanavond dus twee trainingen tegelijk.

afbeelding van jaspera

Vechten, vallen en opstaan

Hieronder staat een stukje uit het lied "Vechte, Valle En Opstoan" van Rowwen Heze. Een lekker opzwepend nummer met een duidelijke boodschap: zit het tegen in het leven, wanhoop dan niet, ga niet bij de pakken neerzitten maar doe er wat aan! Ik kan iedereen die het nu even niet meer ziet zitten aanraden om dit nummer af en toe eens op te zetten. Het geeft mij in ieder geval altijd een flinke portie positieve energie.

-------------------------------------------------------

ik laag op de Spaanse grond

en de cirkel di waas rond

we woste zeker: ?¢‚ǨÀút bestiet

dat ?¢‚ǨÀút verder giet

Inhoud syndiceren